معصوم‌بیگی و داریوش رحمانیان: کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲؛ یک ترومای جمعی

گفت‌وگوی احمد غلامی با اکبر معصوم‌بیگی و داریوش رحمانیان درباره کودتای 28 مرداد 1332

ترومای 28 مرداد

امروز مصادف با سالگرد کودتای 28 مرداد 1332 است. روزی که تأثیری شگرف بر روح و جان ایرانیان گذاشته است. کودتا صرفا یک عملیات نظامی نیست؛ کودتا به هویت مخالفان و منتقدان حمله می‌کند و برای سالیان سال امید و آرزوهای آنان را برای تغییر به شیوه قانونی از بین می‌برد. در کودتا دو اتفاق رخ می‌دهد؛ قدرتی قدرت خودش را تثبیت می‌کند یا قدرتی تازه بر سر کار می‌آید. اما در روز پسا‌کودتا، تأثیرات فراوانی ازجمله ترس، محاکمه و کشتار به وقوع می‌پیوندد که تبعات عینی کودتاست. اما شکست یک ملت و از بین رفتن اعتمادبه‌نفس و امید به آینده‌ای بهتر و بحران‌های اخلاقی و اجتماعی، اثراتی است که مثل خوره روح جامعه ایرانی را در انزوا می‌خورد. از این‌رو است که وقتی از کودتای 28 مرداد سخن می‌گوییم، ناگزیر از ترومای کودتا سخن گفته می‌شود. در نشست «برخورد» این هفته، اکبر معصوم‌بیگی و داریوش رحمانیان به واکاوی ابعاد کودتای 28 مرداد پرداخته‌اند