Comments (1072)
To leave or reply comments, please download free Podbean iOS App or Android App.
خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند/ساقی بده بشارت رندان پارسا را. مقصود حافظ عارفان ایرانی پارسی زبان است که اغلب شاعر و نویسنده بودند. خواجه می فرماید که در آثار این بزرگواران می توان عمر جاودانه یافت (هرگز نمیرد آنکه...) و خوشا به حال پارسایان پارسی زبان که چنین بهره ای دارند!
https://www.youtube.com/watch?v=bpV5hcGW5F4
سلام و عرض ادب صمیمانه بابت تمام زحماتی که کشیدی ممنونم و حس میکنم با گوش دادن به این پادکست میتونم آگاهانه تر زندگی کنم و البته جواب بعضی سوالهام و علت خیلی از رفتارها رو دارم پیدا میکنم بهترین ها رو برات آرزو میکنم دوست عزیز برقرار باشی🙏🌺
سپاسگذارم جناب فرزین رنجبر ، یافتن آدرس رواق اینجوری بود که شکل کاملا اتفاقی یک ویدیو در حال پخش بود و شخصیت ویدیو داشت به پادکست شما گوش میداد ناگهان آهنگ و تن صدای شما منو جذب کرد و وقتی به صفحه ی تلویزیون نگاه کردم خوشبختانه اون ادم موبایلش رو به سمت دوربین چرخوند و خیلی آروم گفت دارم پادکست گوش میدم وقتی دقت کردم تونستم اسم پادکست رو بخونم و صرفا به دلیل کنجکاوی و شنیدن صدای شما وارد رواق شدم . همراهی با شما در گذر رواق برای من دستاورد بزرگی داشت که اون آرامش مطلق در لحظه لحظه ی زندگیه.
سلام این اپیزود رو خیلی دوست داشتم ممنونم
ممنون از وقتی که گذاشتید. عالی بود 🙏👌👌
درود بر شما و سپاس از زحمت هاتون! چند بار در روایت وقتی برویر با فروید حرف می زد به جای اسم آقای مولر اسم نیچه رو بر زبان آورد مثلاً یه جایی از زبان برویر خطاب به فروید گفتید: اتفاقاً نیچه هم در کتابش به این موضوع اشاره کرده. نمی دونم یالوم هم همین رو نوشته بوده یا اشتباه در روایت بوده. اما هر بار که اسم نیچه رو به جای اسم مستعار مولر آوردید من با خودم گفتم: الآنه که هویت نیچه پیش فروید لو بره ولی تا آخر ملاقات این دو خبری از لو رفتن هویت نیچه نبود. بخاطر همین گفتم شاید اشتباه روایتی شما بود.🤔
درود بر شما. خیلی خوب بود فقط موسیقی هم زود زود پخش میشه و هم زمانش طولانیه و حوصله سر بر. سوالی از توجهتون! 🪴
درود بر شما. فکر نمی کنم کتاب «وقتی نیچه گریست» بدون صدای زیبا و لحن درست و بجای شما اینقدر جذاب باشه. 🙂
درود بر شما. حال بئاتریس رو فتانه خوب بیان کرده. ☺️😁 ١٠ آذر ماه ١۴٠٢
الان خبر فوت عزیزی رو شنیدم و اونقدر حالم گرفته که تنها تونستم به رواق پناه بیارم