رباعی شمارهی ۵۲
بــر مــن قــلــم قــضــا چــو بـی مـن رانـنـد
پــس نــیــک و بـدش ز مـن چـرا مـیـدانـنـد
دی بـی مـن و امروز چو دی بی من و تو
فردا به چه حجتم به داور خوانند
------------------------------
رباعی شمارهی ۵۳
در دهـــر هـــر آن کـــه نـــیـــم نـــانــی دارد
از بـــــهـــــر نـــــشــــســــت آشــــیــــانــــی دارد
نه خادم کس بود نه مخدوم کسی
گـو شـاد بـزی کـه خـوش جهانی دارد