Ds. J. van Sliedregt over bevel en belofte rondom het Heilig Avondmaal

Catechismus

We willen met elkaar graag nog wat nadenken over deze bijzondere gave van Christus aan zijn gemeente. Daarbij zullen we veel luisteren naar het rijke onderwijs van onze catechismus. Hoe meer je de vragen en antwoorden van ons leerboekje — vooral die betrekking hebben op hetHeiligAvondmaal— leest, herleest en tot je in laat gaan, hoe meer je onder de indruk komt van het schriftuurlijke van het onderricht, terwijl je telkens weer bij waarheden bepaald wordt, die eerder nog aan je aandacht zijn ontsnapt.

 

Het is mijn vaste overtuiging, dat menige ziel veel duisternis over zich haalt, doordat hij te weinig zich laat leiden door dit fijnzinnig en troostrijk onderwijs. Wat zijn het toch mannen Gods geweest, die onze catechismus hebben geschreven! Wat was hun leven toch diep geworteld in de Schriften! Wat hebben ze het menselijk hart gepeild! Wat hebben ze daarom troost mogen puren uit Gods instellingen voor de armen van geest. Het is wel waar, alleen als ons leven arm en een failliete boel is — ook dagelijks opnieuw — proeven we deze troost en zijn we er wild op (om zo maar eens te zeggen).

 

Sacramenten

Wat heeft de Heere in het schenken van zijn beide sacramenten aan zijn Kerk in de nieuwe dag toch een volkomen werk verricht! DeHeiligeDoop is het sacrament van de inlijving in zijn gemeente, van de nieuwe geboorte uit Woord en Geest, terwijl hetHeilig Avondmaalde gedurige voeding, onderhouding en bewaring afbeeldt en verzekert.

 

Daarom gaat het bij deHeiligeDoop lijdelijk toe, d.w.z. dat de dopeling wordt gedoopt. Hij ondergaat het teken en zegen van de vrijmachtige daad Gods van de inlijving. Hier is niets actiefs van de mens bij. De gelovigen krijgen teken en zegel van Gods verkiezend welbehagen en dat Hij de eerste is. Afbeelding van het eenzijdig Godswerk.

 

HetHeiligAvondmaalbestaat echter in een actief, bewust eten en drinken van brood en wijn door de christen, de ingelijfde. Het is het sacrament van de voeding van het kind van het huis.

 

Vertroost en verzekerd

Zo zal Gods Kerk bij alle aanvechting en bestrijding door zijn Geest niet alleen vertroost en verzekerd worden aangaande haar ontvangen aandeel aan Christus, maar ook aangaande de gedurige onderhouding van haar leven. Zij mag en kan zichzelf troosten met de belijdenis: De Heere is het deel mijner erve, en mijns bekers; Gij onderhoudt mijn lot. — Gij zult mij het pad van het leven bekend maken; verzadiging van de vreugde is bij Uw aangezicht: liefelijkheden zijn in uw rechterhand eeuwig.