25640902pm--มองให้ทะลุถึงความยึดติด

2 ก.ย. 64 - มองให้ทะลุถึงความยึดติด : ถ้าเราตั้งใจในการเจริญสติอย่างจริงจัง มันจะต้องมองให้ทะลุไปถึงรากเหง้าของความคิดและอารมณ์ที่มารบกวน นั่นคือ ความยึดติดถือมั่นที่ว่ามา ซึ่งถ้าเรามีสติรู้ทัน มองเห็นทะลุไปถึงนั้น เราก็จะรู้ต่อไปว่า จะทำอย่างไรกับมัน เราจะเห็นความสำคัญของการปล่อยการวาง และเราจะรู้ว่าการปล่อยการวาง มันเกิดขึ้นได้ มันทำได้ ไม่เช่นนั้นเราจะไม่ต่างจากคนทั่วไปหรือโจรผู้ร้าย

โจรเวลามันจะปล้น นักย่องเบา ต้องมีสติ สติในการที่จะอยู่กับปัจจุบัน ไม่ปล่อยใจฟุ้งซ่าน มีสมาธิในสิ่งที่กำลังทำ แต่เขาไม่มีสติที่เห็นกิเลสที่ซ่อนอยู่ ที่มันบงการให้มาเป็นขโมย มาเป็นโจร มาเป็นนักย่องเบา

หรือว่านักซิ่ง ถ้าเขาไม่มีสติ เขาก็ตายไปแล้ว เวลาขับรถ เขาต้องมีสติ แต่เป็นสติแบบผิวเผิน คือมีสติอยู่กับการขับรถ แต่ว่าไม่มีสติเห็นกิเลส หรือว่าความมุทะลุ หรือความหลงตัว ต้องการแสดงอัตตา แสดงตัวตนให้คนเห็นว่ากูเก่ง กูแน่

 

เพราะฉะนั้น ถ้าหากสติมันเป็นเพียงแค่เห็นความคิดและอารมณ์ และก็รู้จักปล่อยรู้จักวาง สงบสบาย แต่ไม่เห็นอุปาทาน หรือความยึดติดที่ลึกไปกว่านั้น มันก็หนีความทุกข์ไม่พ้น เจอความทุกข์อยู่เรื่อย กลับจากวัด กลับจากการเข้าคอร์สไปบ้าน ก็ไปเจอทุกข์เหมือนเดิม เพราะว่ามันมีสิ่งกระทบ สิ่งที่ยึดติดถือมั่นอยู่เรื่อยๆ

ก็ให้เราตระหนักว่า เวลาเจริญสติ หรือปฏิบัติธรรมในความหมายแรก แม้จะปฏิบัติถูกแล้ว ก็อย่าให้การเจริญสติของเราเป็นเพียงแค่เพื่อกล่อมใจเหมือนยาแอสไพลิน แต่ว่าเป็นสติที่ทำให้เรารื้อถอนความยึดติดถือมั่น ซึ่งมันจะทำให้ความทุกข์ที่คอยรบกวนจิตใจของเราลดน้อยถอยลงไป หรือขาดหายไปเลย