ถามตอบสอบอารมณ์ 🙋♀️นักปฏิบัติ: ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็น"รู้ " เลย เพิ่งมาเห็นก็ อ๊อ มันเป็นอย่างงี้ ตอนที่เราเห็นใหม่ๆนะ เหมือนกับว่าใบไม้มันยิ้ม เหมือนมันสดชื่น แต่มันเห็นแป๊บเดียว 😇พอ.กระสินธุ์: ใช่ นั่นแหละ เวลามันจะชัดเจน มันจะดู สีสันของใบไม้ ดูรูปลักษณ์ของใบไม้ ดูลักษณะของใบไม้ ดูต้นไม้ทุกต้นเนี่ย ....มันสดใสมากเลย เวลาตัวรู้สึกมันหลุดออกมาจากอารมณ์ของความคิด เพราะความคิดเนี่ยเหมือนเมฆหมอก เหมือนกลุ่มควันที่คอยดักคลุมเราอยู่ แต่เวลาเราหลุดออกมาปุ๊บ โอ้โห เราดูอะไรเนี่ยชัดไปหมด อาตมาอยู่เนี่ยก็สังเกตแค่ตรงเนี...
ถามตอบสอบอารมณ์
🙋♀️นักปฏิบัติ: ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็น"รู้ " เลย เพิ่งมาเห็นก็ อ๊อ มันเป็นอย่างงี้ ตอนที่เราเห็นใหม่ๆนะ เหมือนกับว่าใบไม้มันยิ้ม เหมือนมันสดชื่น แต่มันเห็นแป๊บเดียว
😇พอ.กระสินธุ์: ใช่ นั่นแหละ
เวลามันจะชัดเจน มันจะดู สีสันของใบไม้ ดูรูปลักษณ์ของใบไม้ ดูลักษณะของใบไม้ ดูต้นไม้ทุกต้นเนี่ย
....มันสดใสมากเลย
เวลาตัวรู้สึกมันหลุดออกมาจากอารมณ์ของความคิด เพราะความคิดเนี่ยเหมือนเมฆหมอก เหมือนกลุ่มควันที่คอยดักคลุมเราอยู่ แต่เวลาเราหลุดออกมาปุ๊บ โอ้โห เราดูอะไรเนี่ยชัดไปหมด
อาตมาอยู่เนี่ยก็สังเกตแค่ตรงเนี้ยแหละ ถ้ามองลักษณะอะไรแต่ละอย่างเนี่ย
มันมองยังได้ชัดอยู่ ชัดอยู่ๆ อ้อ แสดงว่าจิตยังอยู่ที่นี่
แต่ถ้าเบลอไปหมดเลยเนี่ย อ้อ แสดงว่าไปละ
สังเกตดีๆ ถ้ามันเข้าข้างในนะ ข้างนอกจะหาย
24:58
🙋♀️โยม: เพิ่งมาสังเกตเห็นว่าเราสามารถรู้ด้วยทางอื่นได้ ปกติจะรู้แต่กายเคลื่อนไหวเท่านั้น ถ้าหยุดเคลื่อนไหวจะไม่รู้เลย ว่ารู้อยู่ไหน พอมารู้ด้วยการเห็นได้เลยมาหยุดดูอยู่นิ่งๆ
25.20 😇พอ.กระสินธุ์:
คืออาตมาพยายามจะสอน
เพราะนักปฏิบัติหลายคน
เค้าจะถูกสอนให้เน้นอยู่กับฐานกาย ฐานกายๆๆ
แต่ว่ามันมีตัวอื่นให้เล่นอีกเยอะแยะ
ที่ว่ามันอยู่กับฐานปัจจุบันน่ะ
จะกระทบอะไรก็ได้ อย่างไรไรก็ได้
แต่มันอยู่ในฐานปัจจุบันเนี่ย
นี่เป็นฐานที่ดี
🙋♀️นักปฏิบัติ: ก็เลยตีความคลาดเคลื่อน คือออกมาเพื่ออยู่กับตรงอื่นก็ได้ เลยไปอยู่เล่นอยู่ข้างนอก..
😇พอ.กระสินธุ์: อันนั้นก็อีก
แต่มันก็ดีกว่าเข้าไปจมข้างในนะ
อาตมาก็เห็นอยู่เหมือนกันว่า มาเห็นตรงเนี้ย
เวลาออกมา ..มันจะวิ่งออกมาเล่นอยู่ข้างนอก
แต่ว่ามันก็ดีกว่าจมไปข้างใน
แต่ถ้าออกไป นานเข้านานเข้าปุ๊บ
มันก็วกเข้าไปข้างในอีก มันจะอ้อมเข้าไปข้างในอีก
แต่ถ้าเราเห็น..
ถ้าเรามีฐานกายมั่นคง เพราะว่า
ฐานกายมันก็จะมี ตา หู จมูก ลิ้น อยู่ที่ฐานกายด้วย เราก็เลยสังเกตแค่ตรงนี้พอ
ไอ้พวกอื่นๆนั้นเราไม่ต้องไปสังเกต
แล้วพวกนั้นมันจะเข้ามาหาเราเอง
พอเราตั้งมั่นอยู่ที่ฐานกายปุ๊บ
มันจะขยายไปสู่ฐานอายตนะ
เพราะกายกับอายตนะก็อยู่ด้วยกัน
แต่เค้าทำงานต่างกันเฉยๆ
แต่เค้าอยู่บนฐานของกายนี่แหละ
มันจะเกิดภาวะของการรู้สึกตัวทั่วพร้อมทุกอายตนะ ในเวลาเดียวกัน
แต่บางคนไปอยู่กับมันเลย
ตาก็ไปดูรูปซะ แต่ลืมตาของตัวเอง
ไปอยู่ที่เสียงซะจนลืมหูของตัวเองเนี่ย
มันก็จะหลุดไปอีกอย่างหนึ่ง
เนี่ยถ้ามันเกินไป ไอ้เกินไปมันก็จะเตลิด
พอมันเตลิดไปอย่างงี้ปุ๊บ มันก็จะไปสู่ความคิดข้างในอีกละ มันจะอ้อมเข้าไปสู่ความคิดข้างใน โอ๊ นี่สวยจังเหมือนที่บ้านเราเลยนะ ไปละทีนี้ มันจะไปอย่างนี้
แต่ถ้าเรายังอยู่
เฮ้ย เอ้ารูปก็ตาเห็น
อ้อ ได้ยินเสียงเพราะหูได้ยิน
มันก็จะมีสติอยู่กับอายตนะ
สติก็จะเกิดอยู่ในอายตนะทั้ง 5 ตา หู จมูก ลิ้น กาย แล้วก็ สติก็จะเกิดอยู่กับใจ
แล้วพวกอารมณ์ต่างๆเค้าก็รายล้อมเข้ามาหาเรา
แล้วก็ผ่านเรา มาหาเรา
ผ่านเรา มาหาเรา ผ่านเรา
เราไม่ไปหาเขาละ
Cr ถอดคำบรรยาย: จันทร์จิรา
เรียบเรียง : ตอ
ธรรมะเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท
วันที่ 4 ตุลาคม 2562 ณ วัดแพร่แสงเทียน
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ติดตามรับฟัง..สาธุ
