25670924pm--ตัวรู้คู่ชีวิต

24 ก.ย. 67 - ตัวรู้คู่ชีวิต : ยิ่งรู้ตัวมากเท่าไหร่ ตัวกูหรือตัวตนมันก็เบาบาง หรือความยึดถือในตัวตนก็เบาบาง แล้วพอความยึดถือในตัวตนน้อยลง ความกลัวตายมันก็น้อยลงตามไปด้วย เรียกว่าเมื่ออยู่ก็อยู่อย่างมีความสุข เมื่อถึงเวลาตายก็ไม่อาลัยอาวรณ์ อันนี้เพราะว่ามีความรู้สึกตัวเป็นพื้นฐานที่ช่วยทำให้นอกจากกิเลสตัณหามันมารบกวนจิตใจได้น้อยลงแล้ว ยังทำให้ความยึดติดถือมั่นในตัวตนเบาบาง ทำให้อัตตามันมีอำนาจครอบงำจิตใจน้อยลง คนเราถ้าอัตตาครอบงำจิตใจน้อยลง ความกลัวตายมันก็น้อยลงไปด้วย

ท่านอาจารย์พุทธทาสจึงบอกให้ฝึก “ตายก่อนตาย” ฝึกตายก่อนตายหมายความว่า ฝึกให้ตัวกูมันตายก่อนที่จะหมดลม ที่จริงตัวกูมันไม่มีตั้งแต่แรก แต่ที่ท่านพูดหมายความว่า ให้ความยึดถือในตัวกูมันดับ เมื่อความยึดถือในตัวกูมันดับ หรือมันน้อยลงความกลัวตายก็จะน้อยลงตามไปด้วย และการทำความรู้สึกตัวอยู่เสมอ อันนี้มันเป็นพื้นฐานเลยในการที่จะทำให้ความยึดถือในตัวกูมันน้อยลง

 

ถ้ารู้สึกตัวจริงๆ รู้สึกตัวที่เกิดจากการที่มีสติครองใจ ทำอะไรก็ทำด้วยความรู้เนื้อรู้ตัว รู้กายรู้ใจ ไม่ใช่รู้สึกตัวแบบประเภทว่าไม่สลบ ไม่เมา ความรู้สึกแบบคนทั่ว ๆ ไปมันไม่ใช่ความรู้สึกตัวที่พูดถึงเท่าไร เพราะความรู้สึกตัวที่พูดถึงมันต้องมีสติปัฏฐานเป็นพื้นฐาน คือรู้กายรู้ใจ รู้จักตัวเองในมุมที่ลึกซึ้ง ไม่ใช่แค่รู้ว่าอยากอยู่ ไม่อยากตาย หรือไม่ใช่แค่รู้ว่าอยู่ไปเพื่ออะไร แต่รู้กายและใจในปัจจุบันขณะ จนกระทั่งไม่เปิดช่องให้กิเลสตัณหา หรือความหลงในตัวกูมันครอบงำใจได้