Belangenverstrengeling tussen rechters en advocatuur: Marcel van Silfhout en Paul Ruijs

Rechters zijn al sinds eind jaren negentig wettelijk verplicht om buiten hun werkomgeving, hun nevenfuncties en privé relaties met collegae in een register openbaar te maken. Rechters lappen de wet structureel aan hun laars. 📌 U kunt ons helpen onafhankelijk te blijven en ruimte te kunnen geven aan het echte verhaal. Ga naar onze site en doneer; Https://www.cafeweltschmerz.nl/doneer. Sinds dertig jaar kaart jurist Paul Ruijs de belangenverstrengeling aan tussen rechters en de advocatuur. “Als je ermee geconfronteerd denk je; dit kan niet waar zijn! Dan laat het je niet meer los. Je kan geen rechtszaak meer los zien zonder je kennis over de onderliggende connecties tussen de rechters en de pleitende advocaten.” In het kort; bij iedere rechtszaak zijn er twee partijen waarvan er één verliest en één wint. Wanneer er in het verleden een proces plaatsvond met een opmerkelijke wending, waarbij de verkeerde partij won, deed Ruijs onderzoek naar de connecties van de rechters en de betrokken advocaten. Soms gaat het terug naar het lidmaatschap van het studentencorps, tennis- of roeivereniging of recentelijk de Rotary Club. Het kan ook zijn dat de rechter een nevenbaantje bij het betrokken advocatenkantoor heeft. Bij bijna iedere vreemde uitspraak was er sprake van een onderliggende verstrengeling. Ook het register dat speciaal als wet werd ingesteld om rechters te verplichten de verbanden inzichtelijk te maken wordt niet nageleefd.