Pleitnota Viruswaarheid: wat het kabinet doet, kan niet | Jeroen Pols

17,5 miljoen mensen gevangen gezet – dit is onrecht “Al bijna een jaar leven wij in een samenleving die een rechtsstaat onwaardig is. Beleid moet rechtvaardig en menselijk zijn. Een beleid dat geen rekening houdt met de belangen, het geluk en welzijn van 17,5 miljoen mensen is onrecht. Een beleid dat kinderen en jongeren geen onbezorgde jeugd en kindheid gunt en hun toekomstperspectief wegneemt, is onrecht. Dit onmenselijke beleid vernietigt het toekomstperspectief van de hele bevolking.” Aldus mr. Jeroen Pols van Viruswaarheid in zijn indrukwekkende pleitnota voor het gerechtshof van Den Haag op 19 februari 2021. Pols sprak deze nota uit in het kader van het hoger beroep dat de staat had aangetekend in de door Viruswaarheid gewonnen rechtszaak waarin de avondklok door de rechter onwettig werd bevonden. Voor Café Weltschmerz heeft hij nogmaals de hele pleitnota uitgesproken. Volgens Pols had de staat de uitspraak van de rechter die de avondklok verbood, moeten respecteren. Dat zij dit niet deed noemt hij beschamend. “In een rechtsstaat sluit de overheid haar eigen burgers niet op in hun woningen.” Maar de toespraak van Pols gaat over veel meer dan de avondklok: hij gaat over alle maatregelen en het hele beleid. De belangrijkste vraag, zegt hij, “is helemaal niet gesteld door de beleidsmakers en de volksvertegenwoordiging: hebben wij eigenlijk de bevoegdheid om deze maatregelen te nemen? Hier is maar één antwoord mogelijk: nee.” De maatregelen vormen volgens Pols “een onaanvaardbare inbreuk op het Europese verdrag ter bescherming van de rechten van de mens (EVRM), het Internationale verdrag voor burgerlijke en politieke rechten van de Verenigde Naties en de Internationale Gezondheidsregeling (IGR) van de WHO. Daarnaast zijn de maatregelen onverenigbaar met het systeem van de Wet publieke gezondheid.” In de pleitnota legt hij op heldere wijze uit waarom het beleid, in tegenstelling tot wat het kabinet steeds beweert, de volksgezondheid niet beschermt, maar juist beschadigt. Hij legt ook uit waarom dit in strijd is met diverse internationale verdragen. De Nederlandse samenleving bevindt zich feitelijk al een jaar in een noodtoestand, zegt Pols. Dat mag alleen indien aan allerlei criteria is voldaan, terwijl dat aantoonbaar niet het geval is. Zo moet er sprake zijn van een concrete, reële dreiging, niet om “de vrees voor een potentieel gevaar”. Er moet ook sprake zijn van een levensbedreigende situatie voor de gehele bevolking, wat niet het geval is. De ernst, duur en het geografisch bereik van elke maatregel moeten strikt noodzakelijk zijn. Er moet een positief saldo zijn voor de volksgezondheid. De proportionaliteit moet worden onderzocht. Aan geen van deze criteria is voldaan. En hoe kan het dat het OMT beleid maakt op basis van honderdduizenden testuitslagen van mensen die niet ziek zijn, vraagt Pols. Hij wijst ook op het falen van onze volksvertegenwoordigers. “Wie de debatten volgt, ziet dat onze volksvertegenwoordigers zich vooral uitputten in geschreeuw om onze vrijheden nog verder in te perken met nog meer maatregelen. Maar ik heb nog geen enkel Kamerlid de vraag horen stellen hoe deze maatregelen zich verhouden tot internationale verplichtingen in verdragen? … Er is eenvoudigweg geen juridische afweging gemaakt van deze matregelen." Deze zaak gaat niet alleen over de avondklok, stelt Pols. “Dit gaat over onze samenleving. Over het leven van 17,5 miljoen mensen. Vinden wij onze rechtsstaat met de daaraan verbonden vrijheden en mensenrechten het waard om voor onze kinderen te behouden? Accepteren wij een overheid die alleen oplossingen zoekt in onmenselijke en repressieve oplossingen die onze vrijheden en waardigheid wegnemen?" Wat dit kabinet doet, kan niet, concludeert Pols. De internationale verdragsverplichtingen die Nederland heeft laten de rechter geen keuze: het beleid moet van tafel.