Podcast voor DGA’s #16 Cor Spronk in gesprek met Ronald Visser - over afspraak is afspraak, hartinfarct, goed werkgeverschap en nevenactiviteiten en vrijheid

VOLG JE EIGEN PLAN

Vandaag ben ik in gesprek met Ronald Visser, 55 jaar, getrouwd met Sasja en gezegend met 4 mooie dochters. Ronald is sinds eind 2012 trotse eigenaar van Bats Uitzendburo, na 28 jaar trouw dienstverband bij een werkgever. We leren Ronald kennen als een man die intensief leeft, maar soms trekt het leven even aan de noodrem. Dit alles heeft hem gemaakt tot de ondernemer bij Bats die hij nu is.

Vanuit Nijensleek stuurt hij en zijn team elke dag zo’n 300 vakkrachten aan. En daar mag hij, volgens mij (Cor Spronk) best heel trots op zijn. “Volg je eigen plan en laat je niet van de wijs brengen door wat de buitenwereld soms vindt. Luister wel, haal daar goede dingen uit, maar volg gewoon je eigen plan”. Dat was de tip aan andere ondernemers waarmee Ronald deze podcast afsloot.

AFSPRAAK IS AFSPRAAK

Als kruidenierszoon wist Ronald al vroeg wat werken was. Via via kwam hij al vroeg in aanraking met boer Jaap Room en daar is zijn liefhebberij voor koeien ontstaan. Daarom ging hij na de mavo naar de landbouwschool waarbij hij tijdens een stage in America er toch achter kwam dat hij thuishoorde in Zuidwest Drenthe. Na thuiskomst ging hij werken bij AB Oost als melker en groeide al snel door naar werkverdeler en uiteindelijk naar regiomanager van kring 1035. Ronald: “Ik heb de kans gekregen en aangepakt, maar je moet ze wel krijgen”

HARTINFACT

Na 28 jaar trouwe dienst batste zijn werkgever hem op straat, wat resulteerde in een hartinfarct bij Ronald. Ronald: “Wat bij mij de oorzaak van het infarct is dat je feitelijk in een dynamische functie zit. En ik kwam binnen op verzoek van dat gesprek met die directeur samen, met een jurist en hoofd HR. In drie minuten tijd wordt het dienstverband van achtentwintig jaar, vol energie, stilgezet.

En stil, dat betekent: ik kon niet meer bij mijn mail, telefoon was afgesloten en ik hoefde niets meer. En je moet je eigenlijk voorstellen dat je op de snelweg rijdt met een snelheid van honderddertig en je wordt stilgezet en je mag geen millimeter meer verder. Linksom niet, rechtsom niet, je mag niks. Ik kreeg zelfs nog een contactverbod mee. Ik dacht: hij batst mij er gewoon uit. Hij doet het. En daar is de naam Bats Uitzendburo uit ontstaan”.

GOED WERKGEVERSCHAP

Ronald begon eind 2012 met Bats Uitzendburo met een goed doordacht plan bij Jaap op de slaapkamer. Inmiddels heeft Bats dagelijks meer dan 300 werknemers aan het werk waarvan Ronald er zeker 275 bij naam kent. Maar hij weet ook wat er bij zijn klanten afspeelt, wat voor’n stal ze hebben en hoeveel koeien bijvoorbeeld. Ronald wil tussen zijn mensen en klanten instaan als goed werkgever en er alles voor doen. En als het nodig is, trekt hij zelf de overal aan om bij een klant de koeien te melken.

Ronald: “Kijk en we hebben best veel mensen vanuit ons eerste jaar in 2013 die hier nog op de loonlijst staan. Die hier gewoon al acht jaar bij ons werken. Daar zijn wij ook trots op. Want dat zegt ook wat over ons en over de relatie met die mensen. Wat ik ook echt belangrijk vind is dat je even weet van: hoe zit het bij de mensen thuis, wat speelt daar en dat je daar ook oog voor hebt.

RISICOMANAGEMENT

Ronald heeft de ruimte nodig van zijn vrouw Sasja, met wie hij een eenheid is, om zijn eigen dingen te kunnen doen. Naast Bats heeft Ronald nog een fietsverhuurbedrijf, een boerderij in Frederiksoord, doet hij iets met de circulaire economie, lijstduwer van de plaatselijke VVD, voorzitter van een ondernemersfonds en Ambassadeur van MKB Nederland Regio Zwolle voor de Gemeente Westerveld. Sasja doet het risicomanagement voor hen. Ronald: “Sasja is wel iemand die zegt: ja, maar hoe zie je dat dan en hoe gaan we dat dan doen? Want, ja, je kunt alles wel willen, maar waar dient het toe? Een ander aspect is natuurlijk wel, ik bemoei me niet met thuis, in de zin van: ik ben er wel, we zijn samen getrouwd en we vinden elkaar nog steeds hartstikke lief, dat mag ook gezegd worden, maar Sasja die runt wel alles er omheen”.

VRIJHEID

In het gesprek vraag ik Ronald hoe hij het voor elkaar krijgt dat hij nog zoveel vrijheid heeft om andere dingen te doen. Ronald: “Ja, dat vraagt twee dingen. Dat is structuur, maar ook de juiste mensen om je heen. En als je de structuur goed hebt en daarmee de verantwoordelijkheden netjes hebt liggen waarmee je de mensen in je team de verantwoordelijkheid kunt geven, dan kun je jezelf ook veel vrijheid toebedelen. Vrijheid in de zin om andere dingen te doen en dat is gewoon heel belangrijk. Dus we hebben een hele kleine, platte organisatie waar de taakverdeling gewoon handig is.”

Luister naar de podcast of lees hieronder het gehele interview.

Meer over Ronald Visser en Bats Uitzendburo vind je op:
https://www.linkedin.com/in/ronald-visser-8b3b9413/
https://batsuitzendburo.nl/
https://www.facebook.com/batsuitzendburo

VERDER PRATEN?

Wil je eens verder praten met een ervaringsdeskundige in het ondernemersvak? Iemand waarmee je kunt sparren, bijvoorbeeld als je ook zo wil groeien als Ronald met zijn bedrijf? Lees hier dan een onze informatie op de DGA Mentorpagina en maak daarna een afspraak via de contactpagina. Je kunt ook bellen op 06-53321934. Dan maken we snel een afspraak. Tot snel.

PROGRAMMA VOOR JOU

Om jou als ondernemer ook te kunnen helpen hebben we diverse programma’s samengesteld waaruit je kunt kiezen. Deze kun je vinden op onze aanbiedingspagina.

KENNISMAKEN?

Wil je een afspraak maken om eens vrijblijvend verder te praten? Plan dan vandaag nog een telefonisch kennismakingsgesprek met ons in via ons handige tool op onze website. Klik dan hier

Bellen voor een afspraak maken mag natuurlijk ook altijd.
Bel dan naar 06-53321934. Dan zoeken we samen een geschikt moment in jouw en mijn agenda.

Ik kijk uit naar onze afspraak.

#podcast
#interview
#ronaldvisser
#Bats
#loyaliteit
#volgjeeigenplan
#mentor
#inspirator

Podcast volledig uitgeschreven:

Het is elf januari 2021 dat we dit opnemen, we zitten in jouw winkel van het bedrijfsverzamelgebouw waar jij inzit en wat ook deels door jouw initiatief hier is. Eigenaar van Bats uitzendbureau en daar komt je vrouw binnen, zij is mede-eigenaar, dat is helemaal goed, ze gaat ook weer weg. We kennen elkaar via MKB Nederland, regio Zwolle, daar ben je ambassadeur van de gemeente Westerveld en zijn wij elkaar tegengekomen en we zijn hier nu voor de podcast. Ik heb wat huiswerk gedaan, actief voor de politiek binnen de VVD, sinds 2020 voorzitter van het Ondernemersfonds Westerveld, dat is dan wat anders dan die Agrarische Stichting De Spoelplaats?

 

Ronald

Dat klopt.

 

Cor

Daar kun je straks misschien ook wat over vertellen als je wilt. Voorzitter geweest van het Floria Corso Frederiksoord en op dit moment vice-voorzitter van Stichting De Tuinen Frederiksoord. Dat zal waarschijnlijk met je verleden te maken hebben. Vierenvijftig, vijfenvijftig jaar?

 

Ronald

Vijfenvijftig jaar.

 

Cor

Je woont in Nijensleek, getrouwd met Sasja, die net even binnenkwam en weer wegging. Vier dochters.

 

Ronald

Vier dochters.

 

Cor

Hobby’s? Ik zag een wekelijke borrel met vrienden op donderdagavond?

 

Ronald

Mis ik nooit.

 

Cor

Mis je nooit. Wielrennen?

 

Ronald

Zeker.

 

Cor

Je hebt wel een wielrenbuikje ook.

 

Ronald

Die combi gaat goed hoor.

 

Cor

Gaat helemaal goed, helemaal goed. Heb je een favoriete voetbalclub?

 

Ronald

Ja, Old Forward hier in de buurt en ik volg Heerenveen wel.

 

Cor

Heerenveen, oké. Muziek?

 

Ronald

Lastig, want dat is heel breed. Dus ja, lastig klinkt wat raar, maar ik kan genieten van een concert van Normaal, maar ik ben ook wel van Danny Vera. Dus dat is wel heel breed, ja, dus niet specifiek een bepaalde richting. In de auto heb ik veel Radio 1 aan, ik ben wel van: wat gebeurt er in de wereld, maar Skyradio met de kerstmuziek mag ook rustig een dag. Geen probleem.

 

Cor

In wat voor auto rijd je dan?

 

Ronald

Ik heb meerdere auto’s, maar ik rij het liefst in mijn Dodge, ja dat is mijn besmetting vanuit de jaren tachtig dat ik in Amerika heb gewerkt overgebleven, dus toen ik een paar jaar ondernemer was heb ik mezelf toch verwend met een Dodge en vorig jaar heb ik een nieuwe gekocht, daarnaast hebben we ook nog -

 

Cor

Dat is toch zo’n pick up Dodge RAM?

 

Ronald

Ja, een Dodge RAM.

 

Cor

Tien cilinder, acht cilinder?

 

Ronald

Acht cilinder, ja, 5,7 liter, veel pk’s. Ik ben niet van het elektrisch rijden. Helaas. Maar daarnaast hebben we ook nog een oldtimer Mercedes uit 1983, een 300D en een Landrover Defender. Dus ik wissel nog wel eens wat af, zeg maar.

 

Cor

Maar het is wel een beetje stoer, zeg maar?

 

Ronald

Ja en no nonsens.

 

Cor

Lees je wel eens boeken?

 

Ronald

Ja, Lars Kepler, beetje Zweedse detectives, vind ik wel leuk en ik lees nog wel eens een los iets op het gebied van management. Dat ik denk van: daar wil ik iets van weten. Alles wat op mijn pad komt, maar als je zegt: wat lees je het meest: ik lees elke morgen de krant.

 

Cor

En welke?

 

Ronald

Het Dagblad van het Noorden en onze schoonouders wonen achterin de boerderij bij ons, die lezen de Stentor, dus dat wisselt over de dag nog wel eens, dus dan pak ik ’s avonds de koppen uit de Stentor en dan ben ik regionaal goed aangesloten.

 

Cor

Helemaal goed, want podcast, je luistert in de auto dan Radio1, luister je ook wel eens een podcast?

 

Ronald

Ook wel eens een enkele keer, maar dat is dan meer ’s avonds.

 

Cor

Oké, dus niet in de auto?

 

Ronald

Gebeurt.

 

Cor

Kun je dan ergens de rust voor vinden, een boek lezen?

 

Ronald

Mensen zullen dat misschien vreemd zijn, maar ik kan rustig wel op de bank zitten.

 

Cor

Want je dochters, hoe oud zijn die?

 

Ronald

Dan moet ik goed nadenken, eenentwintig, zeventien, veertien en twaalf.

 

Cor

Allemaal nog thuiswonend?

 

Ronald

Nee, de oudste die woont deels bij haar vriend in de Achterhoek, die doet het laatste jaar Dronten, Hoge Landbouwschool en die doet een afstudeeropdracht bij een bedrijf in Doetinchem, dus dan is ze drie dagen in de week in de Achterhoek en vier dagen in de week thuis. Ze moet ook nog wat werken voor de kost, dus ze melkt veel bij klanten van ons en dat doet ze op die vier dagen dat ze hier in de regio is.

 

Cor

Dronten, ik zat te denken: dan kan ik haar voor je in de gaten houden, maar dat hoeft dan niet meer.

 

Ronald

Nee, want haar kamer is al opgezegd.

 

Cor

Heb je iemand waar je tegenop kijkt, heb je een idool, of iemand waar je van zegt: dat is, dat was voor mij nu echt wel een voorbeeld?

 

Ronald

Niet specifiek, ik kijk nog wel eens tegen bepaalde ondernemers op waarvan ik denk: ja, die zijn ook met niets begonnen en ik vond Hennie van der Most altijd wel inspirerend, niet dat ik tegen hem opkijk, maar wel inspirerend in de zin van: je moet het ook gewoon doen. Je kunt van alles aan papier toevertrouwen, maar je moet het ook wel gewoon doen.

Als ik kijk naar de familie Van Eerd, met de Jumbo, dan denk ik: keep it simple. Doe gewoon waar je je passie hebt zitten. Dat vind ik altijd wel iets wat mij triggert in mensen. Ik heb in mijn klantenkring een paar agrarische ondernemers zitten die ik al lang ken, waar ik dat gevoel ook wel bij heb. Van: ga het gewoon doen, volg je passie en kijk niet teveel achterom, want er gaan ook wel eens wat dingen mis, maar blijf gewoon focussen en doen waar je goed in bent.

 

Cor

Uit wat voor nest kom je eigenlijk?

 

Ronald

Ik kom uit een winkeliersfamilie, mijn moeder heeft een maatschap gehad met twee broers, kwamen uit een gezin van dertien, die hebben een aantal supermarkten in het verleden gehad. Dus dat zit er ook wel een klein beetje in. Ik betrap mezelf er wel eens op dat ik thuis mijn kinderen niet gewoon vraag iets te doen, maar gewoon bestel en ja, daar zijn wij thuis eigenlijk mee belast. Er werd ons nooit gevraagd: wil je dat doen? Het werd een beetje gedelegeerd: jij doet dit, jij doet dat en dan met elkaar alles klaar.

 

Cor

En hoe gaat de jongere generatie daarmee om? Hoe reageren ze?

 

Ronald

Met weerstand.

 

Cor

Zeggen ze dan: papa, maak daar eens een vraag van?

 

Ronald

Ja, in die trend. Mijn vrouw zegt dat ook wel eens van: je kunt het ook gewoon even vragen en dan krijg je ook wel positief antwoord. Dat zit er bij mij nog wel een beetje in. Ik moet zeggen, we hebben een hele goede jeugd gehad, we moesten altijd meewerken in het bedrijf.

Mijn ouders hadden dan die supermarkt en ’s zomers hadden ze ook wat campingwinkels, dus ’s zomers was ook altijd best wel hard werken, maar we hebben het altijd goed gehad, eten en drinken was nooit een issue en financieel in die zin ook niet, als wij later de auto mee wilde hebben in het weekend om ergens naartoe te gaan, was ook nooit een probleem.

Studies - alles wat er moest komen, dat was er wel. We waren ook altijd wel aan het werk. Daar heb ik denk ik mijn drive ook wel een beetje uit meegekregen.

 

Cor

Ik zag vervolgens mavo gedaan en toen Rijks Middelbare Landbouwschool.

 

Ronald

Niveau vier.

 

Cor

Ja, inderdaad.

 

Ronald

En toen hield het op.

 

Cor

Hoe kwam het dat je richting die landbouwschool ging?

 

Ronald

Toen mijn ouders - die hebben op een gegeven moment de winkel gesloten, toen was ik vijftien en een meisje wat bij ons in de winkel destijds werkte zei van: anders moet je eens naar mijn vriend gaan, ik ben natuurlijk ook wel een beetje ADHD, ik ben van oorsprong een druk mannetje, die heeft werk genoeg.

Dus zo ben ik bij haar vriend, inmiddels zijn ze allang getrouwd natuurlijk, ben ik bij Jaap Room terechtgekomen en daar heb ik leren melken, daar is mijn liefhebberij voor koeien ontstaan en ja, weet je, dan zit je op de mavo en wat wordt het vervolg?

Dan ga ik naar de Landbouwschool en daar kijk ik met heel veel plezier op terug. Schitterende tijd gehad, we ontdekten het bier drinken, we ontdekten de feestjes, de ontdekten de dames.

 

Cor

Schuurfeesten?

 

Ronald

Ja, toen mocht alles en daar stond je niet bij stil, met onze vriendengroep hebben we het daar wel eens over, we hadden geen gebrek aan geld, we moesten altijd wel werken, dus dat was ook geen issue. Dus het was autorijden en bier drinken en veel leuken dingen doen. En veel meemaken.

Op een gegeven moment na die studie, toen kwam ik iemand tegen in de Stuyvesant (?) Wolvega, die had in Amerika gewerkt bij een zekere Johan Zeilstra, hij zegt: neem daar maar contact mee op, als je hem belt kun je zo bij hem aan het werk en dat heb ik gedaan. Dus met het vliegtuig naar Seattle.

 

Cor

We hebben het daar in het voorgesprek over gehad, maar je bent gaan werken in Amerika of Canada?

 

Ronald

Nee, Amerika.

 

Cor

Was dat van tevoren de bedoeling voor een jaar of was dat voor jou: ik ga naar Amerika.

 

Ronald

Nee, het was kijken wat er in de wereld te koop is. Dat was het. Het stond niet vast, je had toen een groene kaart voor een jaar en ik had een jaarrond ticket, dus als ik eerder weg wilde kon ik eerder weg, maar nee, ik heb het jaar hartstikke goed doorstaan.

 

Cor

Wat heb je daar gedaan?

 

Ronald

Koeien melken, insemineren, lebmaag operaties, speen amputaties bij koeien, leren koeien doodmaken, dat klinkt allemaal heel raar, maar eigenlijk alles met koeien. Maar daarnaast ook mais hakselen, gras maaien, maar allemaal in het groot. Een bedrijf met vijfduizend koeien, ja, weet je, een totaal andere wereld.

En ik heb Amerika leren kennen als een land van, ja, dat klinkt raar, maar de onbegrensde mogelijkheden, die waren er destijds wel iets veranderd, maar daar kon je nog met weinig beginnen en daar lagen best wel kansen. Maar het werd mij wel duidelijk dat mijn toekomst niet in Amerika zou liggen.

 

Cor

Waarom?

 

Ronald

Ik miste toch gewoon vriendschappen, vrienden, dat soort dingen.

 

Cor

Was het dan voor jou dat je zegt: in Amerika ging het wel echt om het werken?

 

Ronald

De zelfstandigheid. We hadden natuurlijk nul contact met thuis, bellen was zeven dollar per minuut, dus dat deed ik af en toe even en vrienden en familie stuurden wel brieven en andersom ik terug, maar je was echt op jezelf aangewezen.

 

Cor

Maar het was misschien anders geweest als je daar een vriendin had gekregen?

 

Ronald

Ja. Ik heb daar wel gescharreld om het maar zo te noemen, nee dat had gekund, maar ik had in de loop van het jaar voor mezelf wel duidelijk van: ik had nog wel een jaar gewild, maar mijn toekomst zou daar niet liggen, nee.

 

Cor

Was het dan toch dat je zegt: de cultuur sprak je minder aan?

 

Ronald

Ja, ook de cultuur, maar wat ik zag, Amerikanen zijn enorm gastvrij aan de voorkant, maar niet altijd even gemeend. Het is meer naar de buitenwereld, ze zijn enorm op zichzelf.

 

Cor

Dus in het begin is het heel hartelijk, maar daarna: niet meer vragen, of zo.

 

Ronald

Je kunt je natuurlijk bij bepaalde communities aansluiten, maar daar moet je ook voor voelen. Dus de ervaring heeft mij wel heel zelfstandig gemaakt.

 

Cor

Ben je wel op dezelfde plek geweest?

 

Ronald

Nee, ik ben in de staat Washington geweest en ik ben in Californië geweest. En weet je, ik kijk er met een heel goed gevoel op terug, nog steeds en ik zeg ook wel eens tegen mijn eigen kinderen: ga maar eens een jaar weg. Gewoon naar de andere kant van de wereld, beleef het maar eens, want dat vormt je ook.

 

Cor

Zou je dan weer Amerika aanbevelen, of zeg je: het maakt niet uit, ga eens in een ander continent -

 

Ronald

Nee, niet specifiek Amerika, nee. Mijn dochter, oudste dochter heeft vorig jaar twee maanden stage gelopen ook op het melkveebedrijf, maar dat was meer omdat daar een lijntje ligt vanuit ons, maar dat hoeft niet. Maar het is gewoon goed om eens een andere cultuur en een andere wereld te ervaren en linksom of rechtsom vormt je dat toch voor een deel. Die ervaring pakken ze je nooit meer af.

 

Cor

Dan kom je terug uit Amerika, kom je in Nederland.

 

Ronald

Moet je de kost verdienen.

 

Cor

Had je toen gelijk: ik wil ondernemer worden, of zat dat toen nog niet zo in je?

 

Ronald

Nee, dat is op zich nooit een issue geweest in de zin van, ook niet vanuit thuis dat je moet ondernemen, nee. Ik heb wat met koeien, dus het lag heel erg voor de hand dat ik hetzij bij een boer of bij de agrarische bedrijven aan het werk zou gaan en ik ben bij AB, bij de Agrarische Bedrijven terecht gekomen.

Eerst als klauwverzorger en melker, daaromheen ook veel bouwklussen gedaan. Ik had misschien timmerman of aannemer moeten worden, maar weet je.

 

Cor

Hadden ze dat in die tijd ook al dat ze naast de agrarische bedrijven ook al veel in de bouw deden?

 

Ronald

Ja, toen al. Maar weet je, ik deed ook wel dingetjes zwart, klusjes er omheen, ik ging ook naar Denemarken klauwen kappen, een aantal weken per jaar, omdat daar veel geld in te verdienen was, dus dan nam ik vrij van overuren en dan ging ik een weekje naar Denemarken en dat was natuurlijk ook ondernemen. Ik heb met een collega die inmiddels niet meer leeft, gingen wij een dag kappen in Luxemburg, dus dan reden we hier ’s morgens om drie uur weg, dan waren we om zeven uur bij de kapbox in Luxemburg, dan kapten we die dag tweehonderd koeien en wij waren ’s avonds om twaalf uur weer thuis. En een ander maakt zich een week zenuwachtig, want ik moet met de auto naar Luxemburg met vakantie, de auto moet drie keer een beurt en bedenk het allemaal maar en wij gingen gewoon, rode diesel in de tank en een dagje naar Luxemburg. Ja, hoe sta je erin? En dat zijn wel dingen, dat heb ik nog steeds. Soms moet je de dingen ook gewoon gaan doen en ja, mijn uitdrukking is ook wel: brandt het, dan brandt het, maar dat ga ik wel doen.

 

Cor

Je zei net: ik had misschien net zo goed een bouwbedrijf kunnen starten, is dat omdat je zegt de techniek spreekt mij wel net zoveel aan het dier, als het agrarische?

 

Ronald

Ja, ik ben wel van het bouwen. We hebben een boerderij uit 1750, in 1994 gekocht, mijn vrouw en ik en die hebben we met eigen hand, zelfstandig verbouwd. Wel wat hulp van een aannemer en een elektricien, maar we bedenken het allemaal zelf en ik ben ook zelf van: dan metsel ik die stenen zelf wel. En dat heb ik nog. Dus in dat opzicht had dat ook gekund, maar het is maar net, op welke weg kom je terecht en ik ben tussen die koeien terecht gekomen. En ik melk nog af en toe, als het in de planning bij ons spaak loopt, dan ben ik zeker niet de beroerdste om te zeggen: ik melk zelf wel even. Ik neem tegenwoordig wel één van mijn dochters mee, dat is ook gezellig. De drie oudste dochters kunnen melken, de jongste nog niet, moet ook nog zien of dat bij de jongste gaat lukken, die is wat bang voor die grote dieren, maar de oudste drie die melken ook met regelmaat. En daar geniet ik ook van, dat ze dat werk willen doen, maar ook dat ze het gewoon doen.

 

Cor

Wat is tegenwoordig de gemiddelde grootte van een melkveebedrijf, als je het hebt over het aantal koeien die gemolken mogen worden?

 

Ronald

Een bedrijf zit al wel gauw op honderd koeien. Er zijn best wel veel bedrijven die daar nog onder zitten hoor en die wil ik ook zeker daarmee niet tekort doen, maar ik denk dat de gemiddelde bedrijfsgrootte richting die honderd koeien gaat.

 

Cor

Dus dat is eigenlijk in de afgelopen twintig a vijfentwintig jaar gegroeid van gemiddeld zestig naar gemiddeld honderd?

 

Ronald

Ja en er zijn ook heel veel grote bedrijven, met drie- vierhonderd koeien, hier ook wel in de regio, we zitten hier in een gebied, de kop van Overijssel, Zuid-west Drenthe en Oost-Friesland, dat is gewoon een weidegebied met veel melkkoeien. Een stukje akkerbouw, ook wat bollenteelt, maar het weidegebied is het grootst, ja. We hebben vierhonderdvijftig, ja dat stap ik maar direct naar ons bedrijf toe, we hebben vierhonderdvijftig boeren als klant, of agrarische ondernemers als klant en ik denk dat daar zeker vierhonderd bedrijven gewoon melkveebedrijven zijn en daar zitten wat varkens- en pluimveebedrijven tussen en wat bollentelers, akkerbouw, maar het grootste deel melkveehouderij, ja.

 

Cor

Ik wil een klein stapje terug, want ik vind het wel heel mooi, je hebt driehonderd man aan het werk, we hebben het hier niet over een klein bedrijf, je hebt echt wat moois neergezet samen met je vrouw en met je team, nog even terug: je komt van school, je gaat naar Amerika, komt terug, gaat hier bij AB Oost werken, daar heb je eigenlijk alle facetten, als je nu bijvoorbeeld vier dingen zou noemen wat je daar echt geleerd hebt, waardoor je, toen het uiteindelijk 2012 was en zei: die omslag daar wil ik het straks nog even over hebben, maar kun je vier dingen noemen van: dat is echt wat ik in die tijd heb geleerd?

 

Ronald

Wat ik daar geleerd heb is wel: zeg wat je doet, doe wat je zegt. Ik heb op mijn kaartje altijd staan: afspraak is afspraak, maar dat heb ik daar wel geleerd. Want daarmee houd je de relatie altijd goed, je kunt niet altijd iedereen blij maken, maar hou je wel gewoon aan de afspraken die je maakt. Dus dat is voor mij wel een hele wezenlijke. Dat is intern in de organisatie, maar ook met je klanten. Dus wees klantbewust.

 

Cor

Is dat ook iets wat AB Oost ook echt uitdroeg? Dat is echt één van de kernwaarden?

 

Ronald

Dat werd binnen AB Oost in die tijd vanuit de corporatiewaarde ook zo benoemd. Het was natuurlijk een corporatie, dus je hebt te maken met leden, ledenbelang en dat paste mij ook wel. Dat zit in mijzelf ook opgesloten om zo te willen werken en dat is één ding en daarnaast heb ik ook gezien en ervaren van: als je dingen wilt en je laat zien dat je je ergens voor wilt inzetten, je kunt het ook anders zeggen: je kop boven het maaiveld willen uitsteken, ja, daar kon ik met mijn toenmalige directeur ook goed mee uit de voeten, dat hij mij kansen bood.

Soms dwing je dingen af, maar soms moet je de kans ook krijgen om het te laten zien. Dus dat heeft mij op een gegeven moment ook weer aan de studie gezet, bedrijfskunde studie opgepakt en daaromheen nog een aantal andere dingen opgepakt op het gebied van communiceren, maar ook op het gebied van arbeidswetgeving, dat soort zaken. En dat zijn dan kansen die je krijgt, dus dat wil ik ook zeker benoemd hebben, ik heb de kans gekregen en aangepakt, maar je moet ze wel krijgen.

 

Cor

Eerst was je vooral de bedrijfsverzorger misschien en kwam er een moment dat je omging naar, of naar het wat meer uitzendbureau-achtige?

 

Ronald

Het is begonnen met dat ik solliciteerde op de functie werkverdeler. Mijn leidinggevende die ging wat anders doen en ik heb daarop gesolliciteerd en dan word je dus aangenomen door een aantal bestuurders en door een aantal collega’s, want die zaten in de sollicitatiecommissie. Ja, die hebben mij de kans gegeven het te mogen doen.

En dan word je feitelijk leidinggevende in je eigen team, dat was best wel een uitdaging, want ik moest ook een aantal mannen, ik was toen denk ik dertig, zoiets en dan moet je mensen van vijftig een functionerings- en beoordelingsgesprek, mee doen. Dat is wel een dingetje. Maar goed, de kans gekregen en ik denk dat ik dat ook wel goed doorstaan heb, laat ik het anders zeggen, ik kan iedereen recht aankijken, zo sta ik ook in het leven, maar dat is goed gelukt.

 

Cor

Kreeg je de loyaliteit ook omdat je gewoon, ook wel met je poten in de klei had gestaan?

 

Ronald

Ja, maar ik denk de meeste loyaliteit ontstond door het feit dat ik, dat heette destijds kring 1035, dat was ons werkgebied, maar in een paar jaar tijd liet zien van: we kunnen gewoon veel meer dan alleen die koeien melken. Dus ik maakte enorm veel MKB bedrijven gewoon klant en wij gingen ook andere markten aanboren.

Het leuke was dat AB dat ook heel leuk vond, dat je gewoon verbreding van markten deed en dus wij gingen ook van, ik begon met een groepje van vijfendertig mensen en drie jaar later hadden we er honderd. De omzet die steeg enorm en voor mij was het erg leuk met de afwisseling tussen het MKB, agrarisch en dat midden- en kleinbedrijf, dus de aannemers, de loonbedrijven, metaalbedrijven, bedenk het.

 

Cor

Dat was natuurlijk in de tijd dat ik met mijn uitzendbureau dacht van: jongens, waar bemoeien jullie je mee, blijf in die agrarische sector. Dat was jij!

 

Ronald

Dat was ik, ja. Maar zo was het wel en toen kwam ik er ook achter dat je altijd dealt met een eigenaar, nooit met degene die over de portemonnee gaat, maar ook gewoon met de ondernemer rechtstreeks, dus niet via een inkoop, transitie of, allemaal niet. We dronken een bak koffie, of twee, of we stonden een uur aan het voerrek tussen de koeien, bedenk het en daarmee was een deal nooit zo spannend.

En dat is ook een ervaring die ik nog steeds bij me draag. Probeer met die ondernemer in gesprek te gaan en natuurlijk hebben wij ook inmiddels een aantal klanten waar een inkoopafdeling zit, of waar een afdeling HR zit, maar het is zo plezierig ondernemen als je direct met zo’n ondernemer kunt afstemmen, ja. Dat past ook heel goed bij mij. Dat heb ik daar ook ervaren.

 

Cor

Hebben de ondernemers andersom, jou ook zo ervaren, een ondernemer had toen met een account manager, later regio manager te maken, die moet daar ook het gevoel gehad hebben van: kan ik gelijk met die Ronald zaken doen, of moet hij eerst nog naar boven toe en vragen of hij het wel mag, zeg maar?

 

Ronald

Ik vroeg niet zo veel binnen AB. En ik had nog wel eens discussie intern dat ik moest knokken om bepaalde dingen te bewerkstelligen. Van: zo gaan we het wel doen. Dus daar zat wel eens een wrijving, maar ik voelde mij altijd gesteund door de directeur Richard Heering en dat maakte het dan wel makkelijker. Kijk, en zonder wrijving geen glans, dus het moet af en toe ook wel eens even schuren in een organisatie, daar ben ik ook wel van.

Op een gegeven moment hebben we met collega’s een vestiging in Beilen geopend, later in Klazienaveen en zo ging eigenlijk het balletje een beetje rollen dat je ook wat meer zelfstandigheid in de regio kreeg. Van oorsprong werd het natuurlijk allemaal centraal georganiseerd, vanuit Almen, het hoofdkantoor en die decentralisatie ja, dat was gewoon, voor mij gewoon ondernemen zonder risico, om het dan maar zo te benoemen.

Ik mocht van alles realiseren, tuurlijk, er moest wel wat verdiend worden, dat spreekt voor zicht, maar je mocht het wel oppakken zoals je dacht dat het goed was. Ja, dan kun je ook heel veel leuke dingen bereiken, ook als team.

 

Korte onderbreking

 

Cor

En nu ga ik het voor mezelf doen. Wat was het moment dat je er misschien uitgegroeid was bij AB Oost?

 

Ronald

Ik zag eigenlijk al in 2010, 2011, wij stonden gewoon voor een enorme uitdaging met te veel mensen in vaste dienst, wij waren als organisatie eigenlijk niet meer flexibel en daarnaast zag ik ook dat er te weinig oog was voor de klant. Ja, heel langzaam zie je dan dat gebeuren en dan wordt het eigenlijk heel langzaam een jas die niet meer bij je past. Dat is wat het is, Cor.

Ja, dan stapt de directeur op, Richard is toen uit de organisatie gegaan en toen kwam er een nieuwe interim directeur, de man is nog directeur, maar dat was interim en daar had ik geen klik mee, persoonlijk niet, nu stond dat niet alles in de weg.

 

Cor

Was dat, als je nu terugkijkt, was dat wel - hij zit er nog steeds - was dat wel de juiste man op de juiste plek voor dat moment?

 

Ronald

Voor dat moment zeker, want er moest wel wat gebeuren. Ja, of het de man is bij de organisatie passend, dat is niet aan mij om daarover te oordelen, maar dat was voor mij wel het moment dat ik dacht van: maar nu weet ik niet of AB nog wel mijn organisatie is.

Hij heeft mij op 30 mei in 2012 ontslag gegeven, met mij nog een aantal regio managers, feitelijk werd er een laag uit gesleuteld en dat heeft mij wel opgebroken, ik heb daar fysiek last van gehad, ik heb -

 

Cor

Want hoe lang heb jij daar gezeten?

 

Ronald

Achtentwintig jaar.

 

Cor

Dat is niet niks.

 

Ronald

Nee, dus dat brak mij ook wel op. Ik heb ook nog een hartinfarct in die periode gekregen, maar het was ook een reset en in de periode daarvoor had ik wel eens bij mezelf gedacht van: waarom ga ik het niet zelf doen? Ja, wat staat je dan soms in de weg om ontslag te nemen, dat is dan toch ook wel dat veel dingen goed geregeld zijn. Pensioen, auto, inkomen.

 

Cor

Loyaliteit, denk ik.

 

Ronald

Loyaliteit naar de organisatie, zeker. Dat stond ook in de weg en ja, weet je, dan kom je zelf in een situatie terecht dat je ontslag krijgt, dat eigenlijk de weg open wordt gezet voor wat nieuws. Maar goed, ik moest eerst even wat herstellen en ik moest eerst even fit worden, dus ik heb eigenlijk een half jaar de tijd genomen om de business case Bats uitzendbureau vorm te geven.

Ik heb nog een team van tien boeren gevraagd om mee te denken, daar hebben we nog twee dag sessies mee gedaan van: wat moet je nu wel in zo’n agrarische markt doen en niet, want voor mij was wel heel duidelijk: ik begin met die agrarische markt, maar ik heb voor mezelf in de case ook neergezet van: toen ik begon in mijn eerste rol als werkverdeler, vanuit huis, kleinschalig, samen met mijn vrouw, want die hielp gewoon mee, ja dat was ook wel een leuke tijd.

En je kent iedereen wie je aan het werk hebt, je kent je klanten, de gezichten in de regio en wat ik al eerder gezegd heb, als je met de ondernemer zelf zaken doet, ja, dan is het ook niet altijd zo spannend. Dus waarom kunnen we niet terug naar die situatie?

 

Cor

Maar, je was wel zevenenveertig.

 

Ronald

Ja, dat klopt.

 

Cor

Dat vind ik echt wel super knap als je dan de ballen hebt om dat te doen.

 

Ronald

Ja, maar wetende, maar goed, als het niet zou lukken zat ik voor mezelf daar niet zo over in, want zo sta ik er eigenlijk nu nog in, dan ga ik gewoon vijfenveertig, vijftig uur melken in de week. En dan kom ik er ook. Als je er zo in staat, dan is dat niet zo spannend. Wat mijn vrouw en ik geleerd hebben vanuit dat ontslag is even op de handrem, dus kosten de deur uit, even goed voor jezelf en je gezin de balans opmaken van - want WW valt niet mee als je daarin terecht komt, ik kwam niet in de WW door mijn hartinfarct maar in de ZW, inkomens-technisch is het precies hetzelfde en de ervaring daarvan is prima geweest, maar dan moet je wel stappen terug.

Dat hebben we als gezin ook met elkaar gedaan en pas op de plaats gemaakt en dan is die conclusie van: als ik vijftig uur ga melken in de week, prima, dan kan het.

 

Cor

Ik wist nog niet van dat hartinfarct, wat gebeurt er met je als je een hartinfarct krijgt. Word je daarna, ben je een ander mens, kun je daar iets van vertellen wat dat met je gedaan heeft?

 

Ronald

Je lichaam laat je in de steek. En ik ben wel iemand die gewend is veel energie te hebben en daar ook gebruik van te maken. En de energie was gewoon weg. In het ziekenhuis heb ik dat ook een paar keer aan de artsen gevraagd van: krijg ik mijn energie terug? En het antwoord wat ik daarop kreeg: dat heb je zelf in de hand. Dan zul je met je lichaam ook wat moeten doen.

En dat heeft mij ook wel gemaakt dat - stoppen met roken is een ding, wat zuiniger zijn op je lichaam, ik ben aan het fietsen geslagen en ik had net nog even vorige week terug gekeken, maar ik heb vorig jaar bijna zevenduizend kilometer gefietst, dus ja, dan moet je hem met regelmaat pakken.

Dus tweeledig, ik kan mijn energie daar goed in kwijt en ik krijg de kop heerlijk leeg. Dus ja, ik sla geen week over. Gisteren was het wit buiten, ik denk: doe ik het? Het was toch glad, dus heb ik het niet gedaan, maar toen heb ik tien kilometer gewandeld met mijn vrouw. En dat is ook goed.

 

Cor

Hele andere spieren.

 

Ronald

Maar even terug, wat doet dat? Ja, het vertrouwen in je lichaam is zoek. En dat kost tijd. Ik moet zeggen: wij zaten in een revalidatiegroep in Meppel en dat heeft mij daar wel bij geholpen, ja en op een gegeven moment dan ervaar je weer, als je een hartslag hebt van honderdtachtig dat die het gewoon wel door blijft doen. Het duurt even voordat je daar weer bent, maar als je daar dan een keer bent, ja, dan zie je ook wel weer dat het ook goedkomt.

 

Cor

Ja, ik heb geen idee, want ik heb het niet gehad, maar als ik het dan hoor denk ik wel even: wat doet dat dan met je, want je hebt achtentwintig jaar in een opbouwende, misschien -

 

Ronald

Wat bij mij de oorzaak van het infarct is dat je feitelijk in een dynamische functie zit en ik kwam binnen op verzoek van dat gesprek met die directeur samen, met een jurist en hoofd HR en in drie minuten tijd wordt het dienstverband van achtentwintig jaar, vol energie, stilgezet. En stil, dat betekent: ik kon niet meer bij mijn mail, telefoon was afgesloten en ik hoefde niets meer. En je moet je eigenlijk voorstellen dat je op de snelweg rijdt met een snelheid van honderddertig en je wordt stilgezet en je mag geen millimeter meer verder. Linksom niet, rechtsom niet, je mag niks. Ik kreeg nog een contactverbod mee, ja dat heeft zich -

 

Cor

Dat is iets anders, dat is in zo’n bots-observer vliegen, zeg maar.

 

Ronald

Zo moet je het zien, en fysiek heeft zich dat bij dus geuit in een infarct. Dat had ook wat anders kunnen zijn, dat is mij ook wel uitgelegd. Maar het lichaam gaat daarnaar acteren en dat heeft zich dus veertien dagen later in een infarct geuit. En op dat moment heel spannend, je gaat dan in een ambulance weg en niemand weet wat er aan de hand is en dat geeft ook veel spanning thuis, kinderen waren er ook bij, maar goed, ik moet zeggen, met elkaar hebben we dat overleefd en doorstaan en ja, weet je, die ervaring is er ook één.

 

Cor

Nee, goed, achteraf kun je zeggen: je had het misschien niet willen missen, maar je had het ook niet willen hebben, beide kanten. Dus december 2012 toen gestart met Bats uitzendbureau, dat vind ik ook wel mooi, een bats is een schop.

 

Ronald

Ja, weet je waar die voor staat? Feitelijk, de naam is ontstaan door de interim directeur destijds die mij eruit kickte en de andere dag dacht ik: hij batst mij er gewoon uit. Hij doet het. En daar is de naam bats uit ontstaan. En het zegt, wat jij zegt, het zegt over cultuur over het doen, we hebben bewust de schop in het logo staan, de naam is bats, maar de schop staat er ook bewust in, het staat eigenlijk voor aanpakken en doen.

 

Cor

Ik weet nog dat ik, ik denk, een jaar of vier, vijf geleden, omdat mijn vriendin en ik heel veel gingen lopen in Dronten, jouw dochter heeft denk ik een sticker van Bats op een lantaarnpaal geplakt. Ik zag Bats uitzendbureau, toen dacht ik: wat een leuke naam is dat. Dat was de eerste keer dat ik met Bats in aanraking kwam. Dat was wel mooi, ja.

 

Ronald

Ja, dat klopt, ze hebben daar wat stickers geplakt en ja, dat gebeurt.

 

Cor

Maar goed, gestart, je zegt: het was eigenlijk niet zoveel risico, maar je begint op je zevenenveertigste voor jezelf, kun je eens wat over die beginjaren vertellen?

 

Ronald

Twee dingen eigenlijk. Begin nooit zonder plan, begin niet als kip zonder kop.

 

Cor

Deed je dat, of deed jij dat niet?

 

Ronald

Mensen denken wel eens dat het heel makkelijk gegaan is, maar ik geef het je te doen als jij straat voor straat de boeren moet bezoeken en moet overtuigen met: je moet mij hebben en niet AB, om het dan maar zo te noemen, maar dat geldt ook voor de personeelskant. Hoe kom je aan mensen? Ik moet er wel bij zeggen, kijk, 2012 zaten we onderin de recessie. 2012, 2013.

En we hadden natuurlijk wel het aanbod van mensen. Raar, maar er zijn wel heel veel mensen vanzelf naar ons toegekomen. En dat heeft ook ons enorm geholpen. Maar goed, ik moest ook met regelmaat zelf de bok op, of in de melkstal, want ik zei wel: we hebben een melker, linksom of rechtsom en anders kom ik zelf. Dus dat speelde ook.

 

Cor

En we zitten nu in een heel mooi gebouw, maar deed je dat toen nog vanuit huis?

 

Ronald

Nee, we zijn eerst even bij Jaap in de slaapkamer, maar al heel gauw konden wij een boerderij huren in Frederiksoord van de Maatschappij van Weldadigheid, daar hebben we ook een warme band mee, die bood ons een voorhuis aan wat we dus als kantoor kunnen gebruiken. Ik zeg wel eens: daar hadden we het keuken kamer tafereel en in de herfst deden we de gaskachel aan en dan waren heel de dag de ramen beslagen, dat had wat en toen we in 2017 dit pand betrokken was één van de dingen dat we die huiselijke sfeer terug wilde laten komen.

 

Cor

Ja, want kun je eens wat vertellen over dit pand?

 

Ronald

Ja, het is een voormalig restaurant en dat stond al vanaf 2012 te koop, de eigenaar woonde bovenin, de illusie dat iemand ooit met zijn horecabedrijf verder zou gaan, maar door de recessie is dat nooit gebeurt. Sasja en ik hebben eigenlijk al wel een aantal jaar met het plan gelopen van: dat pand, daar moet je toch wat mee kunnen? Groot pand, veel inhoud, ook niet oud, in 1986 nieuw gebouwd.

Alleen toen we in die boerderij zaten, toen speelde dat nog niet zo op, maar de maatschappij die vroeg ons toen in 2016 van: je moet toch eens gaan uitkijken naar een andere locatie, want wij willen wat anders met die boerderij. Toen hadden wij drie jaarcijfers aan te bieden bij de bank, want daar begint het mee. Je kunt van alles willen, maar wat wil jij, wat willen zij, dan heb je een probleem.

 

Cor

Hoeveel FTE’s had je toen in die tijd?

 

Ronald

Wij zaten toen denk ik op honderdvijftig mensen aan het werk en in 2013 hadden we natuurlijk amper inkomen, maar 2014, 2015 waren goede jaren en 2016 hadden we weer goed gerealiseerd, dus de bank wilde wel met ons meedenken. Dat is wel even een strijd geweest, maar goed, volgens mij kent elke ondernemer dat wel bij een bank, dat je af en toe ook even die momenten moet hebben.

 

Cor

En dat geloofde ze bijna niet, dat die cijfers zo goed waren?

 

Ronald

Ja, dat klopte en ik zat in een MKB, later werd ik overgezet naar groot zakelijk, door de Rabobank, onze huisbank en ja, weet je, daar speelde ook diverse dingen. Maar het was ons eigenlijk alleen maar te doen om de financiering rond te krijgen voor de aankoop van vastgoed. Tot op de dag van vandaag draait Bats uitzendbureau gewoon zelfstandig zonder financiering. Dat is ook wel heel prettig. Dus we hebben elke keer de groei gefinancierd vanuit de eigen middelen. Vanuit winst, om het dan maar zo te zeggen.

Dus toen de bank daarin meeging, toen hebben wij dit pand gekocht en hebben wij in zestien weken tijd, met ongeveer vijfentwintig man van onszelf, met eigen regie, het hele pand omgeturnd van een woning en restaurant naar een bedrijfsverzamelgebouw en dat was ook kicken. Ik was elke morgen om half zeven op kantoor, ik deed sheets, met stift, whiteboardsheets, met het weekprogramma, ja en daar hebben ook veel mensen gewoon ook werkervaring opgedaan.

Hetzij in de sloop, hetzij in de bouw, maar het hele pand gerestyled, dak en wanden zijn blijven staan, er is een binnenschil in gebracht, we hebben het zover weten te brengen dat het een a-label heeft qua energie en inmiddels hebben wij alle ruimtes verhuurd. Naast Bats uitzendbureau en Stichting Veuruut zitten er nog vijf huurders in het pand en ja, heel tevreden.

En het leuke is ook, wij ondernemen dus in Nijensleek. Of all places kan iemand zeggen, we hebben hier een rol als werkgever, maar ook als ondernemer. We doen een stukje advies en ja, we hebben ook nog een dorpshuisfunctie in dit pand. Dus we zijn wel degelijk thuis hier in Nijensleek, ja.

 

Cor

Ik zag, ik heb natuurlijk wat huiswerk gedaan, maar je hebt inmiddels zo’n driehonderd man aan het werk, dan ben je hier in Nijensleek best wel één van de grootste ondernemingen, terwijl, het is niet meer: je hebt maar een uitzendbureau, zal ik maar zeggen. Wat doet dat met jou als - je hebt dan daarmee ook een bepaalde verantwoordelijkheid.

 

Ronald

Ja, die kwam met name dit voorjaar natuurlijk ook bovendrijven, als je dan geconfronteerd wordt met corona en daar hebben wij natuurlijk ook mee te dealen en ja, dan de wetenschap dat de helft van de mensen hetzij een jaarcontract of een dienstverband voor onbepaalde tijd heeft, want die hebben wij ook, ja, welke verantwoordelijkheid brengt het met zich mee en loop je tegen collectief ontslag aan als een bouw in lockdown gaat of, ja, dat zijn wel vraagstukken waar Sasja en ik samen over nadenken. En hoe ga je dat dan doen?

 

Cor

Ja, de gedachtegang is dan vaak dat een uitzendbureau de mensen zo weg kan doen -

 

Ronald

Maar dat is niet zo.

 

Cor

Maar door het hele fasesysteem is dat natuurlijk niet meer zo. Je bent flexibel doordat je met iemand een relatie hebt en iemand makkelijk misschien elders kunt plaatsen, dat is de flexibiliteit die je misschien kunt bieden, maar je hebt ze vaak wel vast aan de broek, om maar even zo te zeggen.

 

Ronald

Ja, je hebt wel een loon doorbetalingsverplichting. En weet je, tuurlijk, gelukkig dat het nu gebeurt en niet in onze beginjaren, want ja, we hebben natuurlijk wel wat reserves opgebouwd om dit soort dingen te kunnen overleven. Ik zeg ook wel eens: als je nu zo’n situatie krijgt met de sneeuw in Madrid en we krijgen dat hier, dan weet ik ook wel dat ik vijftig, zestig man een aantal weken niet weg kan zetten. Daar moet je je wel voor indekken.

Ik vind dat dat ook een verplichting is vanuit goed werkgeverschap. Je zult er ook moeten staan voor je mensen. Dat breng ik in ons team ook wel eens naar voren. Kijk, als niemand voor ons aan het werk wil, dan hebben we ook niks. Kun je nog zoveel willen verkopen, maar je bent wel afhankelijk dat de mensen ook voor jou willen werken.

 

Cor

Ben je een ondernemer die nog graag steeds tussen de mensen wil staan?

 

Ronald

Ja, graag. Ik voel me ook niet meer dan dat. Ik weet best wel hoe de rolverdeling is, echt wel, maar nee, ik doe net zo graag mee. Ik ben me ook terdege bewust, als ik kijk naar de hoeveelheid jonge mensen die wij aan het werk hebben, dat dat daar ook mee te maken heeft. Dat je weet wat de jongeren bezigt en dat je weet wat er speelt in die doelgroep. Kijk en we hebben best veel mensen vanuit ons eerste jaar in 2013 die hier nog op de loonlijst staan. Die hier gewoon al acht jaar bij ons werken. Daar zijn wij ook trots op. Want dat zegt ook wat over ons en over de relatie met die mensen. Wat ik ook echt belangrijk vind is dat je even weet van: hoe zit het bij de mensen thuis, wat speelt daar en dat je daar ook oog voor hebt.

 

Cor

Maar kun je van die driehonderd mensen, ken je ze dan allemaal persoonlijk?

 

Ronald

Nou, ik durf mijn hand niet voor driehonderd in het vuur te steken, maar wel voor tweehonderdvijfenzeventig.

 

Cor

En dat is eigenlijk omdat je al jaren die samenwerking hebt en is dat misschien ook een persoonlijke kracht van jou?

 

Ronald

Ja, dat is wel mijn ding, maar dat geldt ook voor de klanten. We doen hier af en toe wel eens gekscherend zo’n vragenmomentje van: waar zit die klant en hoeveel koeien heeft die en wat voor melkstal, of wie werkt daar? Dan sla ik de plank nog niet zo gauw mis hoor, nee. Maar dat is ook wel mijn ding en het kan nu niet, daar worstel ik zelf mee met die corona dat ik niet zo even op de pof even het gebied in kan gaan en tien, twaalf bedrijven bezoeken op een dag, of soms nog meer, gewoon even om de hoek: hoe is het, loopt het goed? Hoeft allemaal niet zo -

 

Cor

Heb je het gevoel dat je niet terecht kunt, of -

 

Ronald

Ik vind het verantwoordelijkheidstechnisch niet goed. Ik zal het maar op mijn geweten hebben dat ik op die plekken - dat ik het breng. Onbewust, laat dat helder wezen. We hebben hier een sneltest op kantoor, maar dat is het niet. Je kunt het onbewust - ja, dat wil ik niet op mijn geweten hebben.

Dus we hebben dit jaar - want ik bezoek elk jaar, aan het eind van het jaar al mijn klanten, de actieve klanten van dat jaar, dit jaar niet gedaan, hebben we een hele leuke kaart voor gemaakt met een muziekje en een tekst erin, maar dat doet me eigenlijk wel een beetje zeer.

 

Cor

Dat voelt toch wel iets anders.

 

Ronald

Ja, dat is niet leuk.

 

Cor

Ik heb nog heel veel vragen voor je, maar nog even de rolverdeling tussen Sasja en jou - hoe zit dat? Wat is typisch Sasja en wat is typisch Ronald?

 

Ronald

Sasja is direct, ik ben niet altijd even direct.

 

Cor

Omdat je het niet wilt zijn, omdat je niemand pijn wilt doen, of -

 

Ronald

Ja, ik ben wel wat genuanceerd, zeg maar, Sasja die zegt gewoon: zo is het. Dat is voor mij wel eens een eyeopener.

 

Cor

Terwijl jij vanuit huis uit, wat het van: doe dit, doe dat.

 

Ronald

Ja, maar dat is toch anders. Ja, wat ook meespeelt is dat wij wel een eenheid zijn. Alleen anders. Sasja die is rechtdoor zee duidelijk, alleen geen ondernemer, dus die komt nog wel eens met risico management en dat is wel prettig, want ik zie kansen, want ik doe naast dat wat we hier doen een fietsverhuurbedrijf en wij doen ook nog iets met circulaire economie, we hebben de boerderij in Frederiksoord gekocht, waar we ooit begonnen zijn, daar hebben we ook nog een heel plan op geschreven en dan is Sasja wel iemand die zegt: ja, maar hoe zie je dat dan en hoe gaan we dat dan doen? Want, ja, je kunt alles wel willen, maar waar dient het toe? Dus dat is wel, ja en een ander aspect is natuurlijk wel, ik bemoei me niet met thuis, in de zin van: ik ben er wel, we zijn samen getrouwd en we vinden elkaar nog steeds hartstikke lief, dat mag ook gezegd worden, maar Sasja die runt wel alles er omheen.

 

Cor

Maar ben je dan nog een beetje de vrijbuiter er omheen die nog een beetje zijn vrijheid nodig heeft?

 

Ronald

Ja, als ik dat niet heb, dan sterf ik af. Dus ik moet ook wel gewoon de dingen kunnen doen die ik bedenk. Dat kan heel divers zijn, maar die ruimte ben ik nodig, sluit mij niet op. Dat weet ze ook en de andere kant is: we eten elke avond kwart over zes, of ik er nu wel of niet ben. En ik word ook alleen meegedeeld van: haal jij Josefien even op bij streetdance en ja, weet je, Sasja heeft nu haar eigen ding met Stichting Veuruut, dus we ondernemen onder hetzelfde dak, ja en dat is natuurlijk wel bijzonder dat je dan gewoon elke middag samen luncht, met ons team, maar ja, dat is wel heel waardevol. Gisteren hebben we tien kilometer samen gewandeld, de hond mee en dan passeert eigenlijk alles wat we doen nog wel even de revue, lopendeweg.

 

Cor

Nog even een aantal dingen die ik aan wil stippen, jij bent eigenlijk altijd, naast dat jij je bedrijf hebt en zo, en je bent een beetje ADHD, dus altijd nog energie, met vrienden allerlei dingen doen en daarnaast ook politiek. Wat is dan als ondernemer wat je dan nog in de politiek aantrekt, omdat politiek toch vaak als stroperig wordt gezien -

 

Ronald

Daarom zit ik ook niet in de gemeenteraad. Ik vind mijn rol in de fractie plezierig en dat heeft er eigenlijk ook mee te maken: ik vind ook nog wel eens ergens iets van en ik heb wel in mij, als je ergens wat van vindt, dan moet je niet met losse flodders gaan gooien, dan moet je ook zo groot zijn om je ergens voor in te zetten.

Dus dat is eigenlijk mijn rol in de fractie dat ik ze soms voedt, maar soms ook dingen mee bedenk. Hoe vliegen wij bepaalde ontwikkelingen in zo’n plattelandsgemeente aan. Als ik bij ons kijk, we hebben twee nationale parken in onze gemeente, we zijn geografisch groot, we hebben bijna negentienduizend inwoners, ja, dan vind ik van het ondernemerschap en van het platform waar je dus economisch op acteert, ja daar heb ik nog wel wat mening over en daar vind ik ook wel wat van.

 

Cor

Dat is dan politiek, Ronald. Ik heb daarnaast begrepen, jij doet nog zoveel dingen: je bent voorzitter van Stichting Spoelplaatsen, misschien kun je daar nog iets over vertellen? En ik ben nog even benieuwd naar dat Ondernemersfonds, waar vijfenzeventig bedrijven in zitten.

 

Ronald

Spoelplaatsen is een club van boeren en een aantal MKB bedrijven, wij exploiteren daar een wasplaats voor trekkers en machines, maar dat is niet zo ingewikkeld, ooit dat ding met veel subsidie gerealiseerd.

 

Cor

Dus hier in Westerveld zijn de wegen allemaal schoon, geen modder op de wegen -

 

Ronald

Nee, dat is niet wat het is, nee dat is het niet, het is dat de machines op een verantwoorde manier worden schoongespoten van bagger en vetten. Dat wordt gescheiden en er zijn er een aantal meer in Westerveld die dat hebben en wij hebben hiervoor de voormalige gemeente Vledder eigenlijk, een spoelplaats, dat vergt een kleine bestuurlijke rol. Corso Frederiksoord daar ben ik mee gestopt na acht jaar, ik vond als je acht jaar in een bestuur zit, dan wordt het tijd om te verfrissen en te vernieuwen, dus ik ben weer toegetreden tot de corsowagenbouwers, dat heb ik daarvoor ook een hele periode gedaan en alleen dat ligt nu door corona even stil.

 

Cor

MKB Nederland nog?

 

Ronald

MKB Nederland, daar ben ik ambassadeur voor Westerveld, voor gevraagd. Ja, dat vind ik erg leuk om te doen, dat zet je netwerk op een andere manier open en ik doe mijn best om Westerveld goed te vertegenwoordigen. Als ik kijk wat wij met de regiodeal als Westerveld binnengehaald hebben, hebben wij goed ons best gedaan. De human capital agenda is wel een beetje mijn ding binnen de gemeente, ja goed en we hebben ook wel wat werkgroepjes rondom circulaire economie, nieuwe initiatieven. We zijn nog bezig met een circulaire hub, nice en nice tracks doen we wat dingen mee, dus ja, laat mij daar maar wat in bewegen, dat vind ik heerlijk. En dat is ook wel wat ik nodig ben naast mijn werk.

 

Cor

Jullie doen het hier vanuit één locatie, heb je die driehonderd man aan het werk en ik denk dat elke ondernemer die dit hoort, driehonderd man vanuit één locatie met een team van hoeveel man?

 

Ronald

Vijf.

 

Cor

Vijf, dat is heel erg knap. Hoe heb je dan nog tijd over om nog zoveel daarnaast nog te doen?

 

Ronald

Ja, dat vraagt twee dingen. Dat is structuur, maar ook de juiste mensen om je heen. En als je de structuur goed hebt en daarmee de verantwoordelijkheden netjes hebt liggen waarmee je de mensen in je team de verantwoordelijkheid kunt geven, dan kun je jezelf ook veel vrijheid toebedelen. Vrijheid in de zin om andere dingen te doen en dat is gewoon heel belangrijk. Dus we hebben een hele kleine, platte organisatie waar de taakverdeling gewoon handig is. Het zijn allemaal dames inmiddels, maar waar voor de dames wel een uitdaging ligt om het te mogen doen en ja, dat maakt het heel plezierig. En dat is ook wel wat ik andere ondernemers ook wel meegeef: voel jezelf niet te groot of te goed om iemand aan te nemen die op bepaalde fronten daarin veel beter is. Wat het dan ook mag zijn, of dat dan aan de financiële kant is, of aan de juridische kant, dat maakt niet uit, dat is alleen maar goed, denk ik.

 

Cor

Maar ik zou bijna zeggen: als je succesvol ondernemer wilt zijn, verzamel vrouwen om je heen. Want dan -

 

Ronald

Dat vraagt altijd wel een eigen plek, zeg ik ook wel, want dat merk ik in huize Visser ook, het synchroniseert een beetje, ik zal daar niet verder op ingaan, maar je moet ook momenten hebben dat je je terug kunt trekken op je eigen kantoor. Heerlijk. Wat ik misschien ondernemers mee wil geven, want dat heb ik zelf ook zo ervaren, omdat ik natuurlijk op een later tijdstip ben gaan ondernemen: volg wel gewoon je eigen plan. Laat je niet van de wijs brengen door wat de buitenwereld soms vindt. Luister wel, haal daar goede dingen uit, maar volg gewoon je eigen plan.

 

Cor

Ronald Visser, dank je wel.