25631029pm--ก้าวสู่นิสัยใหม่

29 ต.ค. 63 - ก้าวสู่นิสัยใหม่ : ในช่วงที่ยังไม่เป็นนิสัยใหม่ แล้วเราพยายามที่จะสร้างให้เป็นนิสัยใหม่ จะมีแรงต้าน ต้องอาศัยความเพียร พยายาม จะมีความยากลำบาก การปฏิบัติธรรมก็เหมือนกัน หลายคนรู้ว่าดี แต่ว่าพอจะเดินจงกรม พอจะมานั่งสร้างจังหวะ บางคนอาจจะนิยมตามลมลมหายใจ ไม่อยากทำเท่าไร เพราะว่าความเคยชินเดิมๆ นิสัยเดิมๆเราทำอย่างอื่นมากกว่า เช่น อ่านหนังสือ พูดคุยกับคน หรือว่าจัดบ้าน ทำครัว พอจะต้องมาเปลี่ยนมาเป็นทำสมาธิ เจริญสติ มันจะยาก มันจะมีเหตุผลนานาชนิดว่าอย่าเพิ่งเลย เอาไว้ก่อน

ฉะนั้น เราต้องพยายาม เรารู้ว่านี่เป็นธรรมดาของทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นรูปธรรม นามธรรม ก็คือว่า มันจะมีแรงต่อต้านเหนี่ยวรั้งไม่ให้เราเปลี่ยนแปลง ทั้งๆที่ความเปลี่ยนแปลงมันเป็นธรรมดา มันเป็นธรรมชาติ แต่ธรรมชาติเองก็ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงง่ายๆ อย่างฤดูฝน มันควรจะไปได้แล้ว เป็นฤดูหนาวได้แล้ว การที่จะเปลี่ยนจากฤดูฝนมาเป็นฤดูหนาว เป็นความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติที่สามัญมาก แต่เราก็เห็นแล้วว่าธรรมชาติยังไม่ยอมเปลี่ยนจากฤดูฝนเป็นฤดูหนาวง่ายๆ มันยังอิดออด หวงแหน แม้ว่า ความเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดา เป็นธรรมชาติ แต่ธรรมชาติก็ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงง่ายๆ

 

ธรรมชาติของจิตใจร่างกายเราก็เหมือนกัน ยิ่งเราพยายามทำสิ่งที่ดี เราเห็นความสำคัญของการปฏิบัติธรรม แต่ถ้าเราไม่ต่อสู้กับตัวเอง ไม่เคี่ยวเข็ญตัวเอง หรือไม่มีวินัยกับตัวเอง มันทำไปได้ไม่กี่วัน มันก็เลิกแล้ว เพราะว่ามันไม่ใช่นิสัย เดิมอย่างที่เคยทำ นิสัยเดิมจะคอยต้าน เราก็ต้องรู้ทัน แล้วพยายามที่จะไม่ยอมแพ้มัน ต้องมีความเพียร แม้กระทั่งมาปฏิบัติแล้ว เช่น มาเจริญสติ เราจะมาเจริญสติเพื่อให้เกิดความรู้ตัวทั่วพร้อม หรือจิตเป็นสมาธิก็แล้วแต่ แต่นิสัยเดิมเป็นนิสัยที่หลงลืม ขาดสติ เรียกว่าฟุ้งซ่าน เราก็จะพบว่านิสัยเดิมมันไม่ยอมเลิกราง่ายๆ ทั้งๆที่พาตัวมาวัด หรือทั้งๆที่พาตัวมาเดินจงกรม นั่งสร้างจังหวะแล้ว นั่งสมาธิ 5 นาทีก็แล้ว 10 นาทีก็แล้ว บางทีครึ่งชั่วโมง ก็ยังฟุ้ง ยังหลง อันนี้ธรรมดา