خیلی از کشورهای درحالتوسعه به فرایند پیشرفت ژاپن غبطه میخورند و خود را ملامت میکنند. از آن سو، آمریکاییها به خود میبالند که «این ماییم که ژاپن را ژاپن کردهایم». ماجرا آنجا پیچیده میشود که ژاپنیها بههیچوجه خود را غربی نمیدانند. جان دیویدَن میگوید وقتی پدران معنوی ژاپن با فرهنگ و صنعت آمریکا مواجه شدند آگاهانه دست به گزینش زدند. یا برای مثال، هنگامی که مبلغان مسیحی به ژاپن آمدند، ژاپنیهای مسیحیشده آنها را بیرون کردند و مسیحیت را به عنصری ملیگرایانه تبدیل کردند. چگونه میتوان نگاه ژاپن به غرب را فهمید؟