25640918pm--แจ่มชัดในวิถีธรรม

18 ก.ย. 64 (บ่าย) - แจ่มชัดในวิถีธรรม : โลกกับธรรม ในแง่หนึ่งไม่ได้แยกจากกัน ผู้ที่อยู่ฝ่ายโลกก็มีธรรมะช่วยเป็นเครื่องกำกับในการดำเนินชีวิตแล้วก็แก้ทุกข์ ส่วนผู้ที่อยู่ฝ่ายธรรมก็เกี่ยวกับข้องโลกช่วยสงเคราะห์โลก อย่างไรก็ตาม ถ้าพูดในแง่ของคุณค่าหรืออุดมคติ โลกกับธรรมไปกันคนละทาง อย่างเช่นในทางโลก ถือว่าความก้าวหน้า อยู่ที่การมีการได้การครอบครอง ยิ่งมีมากเท่าไหร่ก็ถือว่ามีความก้าวหน้า

อย่างเช่น มีเงินทอง มีทรัพย์สิน ลูกคนไหนจะเรียกว่าก้าวหน้า เขาก็ทำงานหาเงินได้เยอะกว่า มีหน้ามีตามากกว่า มีตำแหน่งเกียรติยศสูงกว่า ก็เรียกว่าก้าวหน้ากว่าลูกคนอื่น อันนี้เป็นเครื่องวัดความสำเร็จ ความก้าวหน้าของคนที่อยู่วิถีโลก รวมทั้งการมีชื่อเสียงเด่นดัง

 

แต่ในทางธรรม ความก้าวหน้านั้นอยู่ที่การสละ อยู่ที่การมีน้อยลงไปเรื่อยๆ ยิ่งมีน้อยลงเท่าไหร่ก็ถือว่ามีความก้าวหน้าในทางธรรม เพราะว่าได้มีการขัดเกลา ไม่ได้วัดความก้าวหน้าที่การมีมากๆ อย่างพระเราความก้าวหน้าของพระหรือนักปฏิบัติ ก็ดูที่ว่าเราพึ่งพาวัตถุสิ่งเสพมากขึ้นหรือน้อยลง หรือว่าเท่าเดิม ถ้าเราพึ่งน้อยลง อยู่ง่ายขึ้น สมถะมากขึ้น ก็ถือว่ามีความก้าวหน้าทางธรรม โดยที่ไม่ไปอวดใคร ถ้าอวดใครแสดงว่าอยากได้อยากเด่นอยากดัง