25640810am--ให้โอกาสแก่สติ

10 ส.ค. 64 - ให้โอกาสแก่สติ : ภาวนา ระหว่างที่เดินจงกรม ใจมันลอย โดยที่เราไม่ไปบังคับจิตไม่ให้คิดอะไร ให้อิสระกับจิตที่มันจะคิดหรือไม่คิดก็ได้ แต่ถ้ามันคิดเมื่อไหร่ สติออกมาทำงานทันที แน่นอนใหม่ๆก็ช้ากว่าจะรู้ทันความคิด แต่ว่าถ้าให้โอกาสเขาบ่อยๆ เขาก็จะทำงานได้ไวขึ้นๆ ก็เหมือนกับเราให้โอกาสนักกีฬาหน้าใหม่ลงสนามบ่อยๆ พอเขาลงสนามบ่อยๆ เขาก็จะมีทักษะมากขึ้น

สติก็เหมือนกัน แม้กระทั่งหนูสามารถที่จะเรียนรู้ของมันเองได้ในการหาอาหารที่ถูกซ่อนไว้ ให้เวลามันให้มันได้ทำบ่อยๆทำบ่อยๆมันก็จะทำได้ไวได้เร็ว คือเราต้องไว้ใจสติ พอเราไว้ใจสติเราก็จะไม่ไปบังคับจิต ไม่ไปดักจ้อง ไม่ไปเพ่ง ไม่ไปห้ามคิด ให้อิสระกับจิตที่มันจะไหลลอยไปคิดนั่นคิดนี่ หรือไหลลอยไปตามความคิด และเมื่อมีความคิดเกิดขึ้น สติก็จะได้ทำงาน อย่าไปรู้สึกแย่ที่มีความคิดเยอะ

 

บางคนภาวนาไปไม่นาน ประสบการณ์ก็ไม่มาก พอภาวนาไปมีความคิดเยอะก็บ่นว่า ทำไมฉันมีความคิดเยอะแบบนี้ทั้งๆที่ปฏิบัติไม่กี่วันไม่กี่อาทิตย์ อย่าไปคาดหวังว่าจิตต้องสงบ ลืมไปว่าจิตก็เป็นอนัตตา มันไม่ได้อยู่ในอำนาจการควบคุมของเรา มันจะมีความคิดเกิดขึ้นก็เป็นธรรมดา อันที่จริงมันก็ไม่ได้เป็นเรื่องเสียหาย มันก็เป็นของดีถ้าใช้มันให้เป็น หรือมีท่าทีที่ถูกต้องกับมัน อย่างที่หลวงปู่เสาร์ว่าถ้าจิตนิ่งสงบ มันก็ไม่ก้าวหน้า ลองพิจารณาดู