De Grieks-Romeinse context van de wonderen van Jezus

De wonderen van Jezus moeten, net als alle verhalen uit de eerste eeuw, begrepen worden binnen de context van de Grieks-Romeinse wereld, de enige wereld die de auteur en zijn publiek kenden. 

Twee sleutelelementen in de wonderen van Jezus zijn het machtsvertoon en de specifieke interacties tussen Jezus en de mensen die hulp zoeken. Deze elementen benadrukken het belang van zijn macht en onthullen zijn karakter.

De god die het meest bekend stond om zijn genezingen was Asclepius (door de Romeinen Asculapius genoemd). Hij werd geboren uit een menselijke moeder, Coronis, die zwanger was gemaakt door Apollo. 

Asclepius werd een godheid die overal bekend was. Zijn wonderbaarlijke krachten werden toegeschreven aan het feit dat hij de zoon was van Apollo, de god van de gezondheid. 

Tegen deze achtergrond hebben juist de Grieken en Romeinen de wonderverhalen begrepen die aan Jezus werden toegeschreven. Dat betekent dat zij, anders dan de Joden van die tijd, de wonderen als direct bewijs van Jezus' goddelijke herkomst hebben gezien. Dat was immers conform het patroon dat zij allemaal kenden en waar ze mee waren opgegroeid. Dat maakte de weg vrij voor de latere vergoddelijking van Jezus.