25640511pm--อย่าซ้ำเติมจิตด้วยการคิดลบ

11 พ.ค. 64 - อย่าซ้ำเติมจิตด้วยการคิดลบ : คนเราถ้าหากไม่ไปซ้ำเติมตัวเอง ไม่ไปหาทุกข์ใส่ตัวในลักษณะนี้ มันก็ไม่ทุกข์ เราสังเกตดู คนเราชอบหาทุกข์ใส่ตัว หรือว่าเอาทุกข์มาใส่ใจในลักษณะนี้อยู่บ่อยๆ อาจจะไม่รุนแรงเข้มข้นอย่างตัวอย่างที่ยกมา เช่นเห็นเพื่อนกระซิบกระซาบกัน ตอนที่เขากระซิบกระซาบ เขายังไม่รู้ว่าเราเดินมา พอเขาเห็นเรา เดินมา เขาก็หยุดกระซิบกระซาบ แล้วก็แยกย้ายกันไป เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราพอเห็นภาพนี้แล้วเป็นอย่างไร เราก็คิดไปแล้วว่า เขากำลังนินทาเรา เขากำลังวางแผนคิดมิดีมิร้ายกับเรา พอคิดแบบนี้เข้า ทุกข์เลย เกิดความขุ่นมัว เกิดวามโกรธเคือง

เราไม่ได้คิดลบคิดร้ายเฉพาะกับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น หรือยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่เป็นการคาดการณ์เอาข้างหน้า แต่ที่เห็นข้างหน้า เราก็คิดลบคิดร้ายได้ หรือว่าคิดแบบนี้บ่อยๆ หรือว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้ว คืออดีตที่มีทั้งด้านที่เป็นสุขและทุกข์ ด้านที่สวยงามและด้านที่หม่นหมอง แต่คนเราก็มักที่จะชอบหวนระลึกนึกถึงสิ่งที่เป็นลบสิ่งที่ไม่ดี คนที่ทำดีกับเรา เอื้อเฟื้อกับเรา บางทีเราไม่ค่อยนึกถึงเท่าไร แต่เราจะเจาะจงนึกถึงจดจำสิ่งที่ไม่ดีของเขา เช่น เขาอาจจะโกหกเราในบางเรื่อง หรือเห็นแก่ตัวในบางครั้ง คนที่ชมเราก็ไม่ค่อยจะจำ แต่ถ้าเขาด่าเราเมื่อไร นินทาเราเมื่อไรก็จดจำแม่น คนที่เขาเอื้อเฟื้อเรา หยิบยื่นให้เราเราไม่ค่อยจำความดีของเขาเท่าไร แต่พอเขาโกงเงินเราหรือไม่คืนเงิน เราจำแม่นเลย อันนี้ก็เป็นการมองลบมองร้ายอีกแบบหนึ่งคือ การเลือกที่จะมองที่เป็นลบ ในสิ่งที่ไม่ดี ซึ่งทำให้เราเป็นทุกข์ ยิ่งสิ่งที่ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างหน้า คนเราก็เป็นทุกข์ได้ง่ายมาก เพราะการคาดการณ์ไปในทางลบ ไปสอบตั้งใจสอบอย่างดี สอบเสร็จก็เกิดความวิตกกังวลว่าทำไม่ได้อย่างที่คาดหวัง ปรุงแต่งว่าสอบตกหรือเปล่า พอคิดอย่างนี้เข้า ก็ใจเสีย แต่พอรู้ความจริงว่าสอบได้ ดีใจ

 

คนเรา ถ้าเรารู้จักไม่ซ้ำเติมตัวเองด้วยการคิดลบคิดร้าย หรือว่าหาทุกข์มาใส่ตัวใส่ใจ หรือถึงมีความทุกข์เกิดขึ้นแล้ว รู้จักปล่อยรู้จักวาง สลัดออกไป มันก็สุขได้ไม่ยาก เราเริ่มต้นจากที่การไม่เอาเรื่องลบเรื่องร้ายมาใส่ใจ คิดปรุงแต่งที่สร้างความวิตกกังวล ความหนักอกหนักใจ ความขุ่นมัว หรือถึงจะคิดขึ้นมาก็รู้จักทักท้วงมันบ้าง อย่าไปเชื่อมันหมด มันมีความคิดเกิดขึ้นว่าเรามีเนื้อร้ายหรือเปล่า เป็นมะเร็งไหม หรือว่าลูกมีอันเป็นไปหรือเปล่าถึงกลับบ้านดึก หรือว่าไม่กลับบ้าน คิดอย่างนี้ได้แต่ก็อย่าไปเชื่อมันมาก ทักท้วงมันบ้าง เห็นเพื่อนกระซิบกระซาบก็อย่าเพิ่งไปสรุปว่าเขานินทาเรา หรือเห็นแฟนหนุ่มไปนั่งกินอาหารกับหญิงสาว คุยกันอย่างออกรสออกชาติ สนุกสนาน เราเห็นแต่ไกลๆหรือมีคนมาฟ้อง ก็อย่าด่วนสรุปว่าเขานอกใจ ถ้าเราด่วนสรุปเมื่อไร อันนั้นก็เรียกว่าคิดลบไปเสร็จสิ้นแล้ว ทั้งที่ความจริงอย่างไรเราไม่รู้