Biggest Nitpicker Literally

ದಿನಾಂಕ  18 ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 2011ರ ಸಂಚಿಕೆ... ಹೇನು ಹೆಕ್ಕೋ ಹೆಂಗಸಿಗೆ ಡಿಮಾಂಡಪ್ಪೊ ಡಿಮಾಂಡು * ಶ್ರೀವತ್ಸ ಜೋಶಿ [ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ನೀವು ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಇ-ಪೇಪರ್‌ನಲ್ಲಿಯೂ ಓದಬಹುದು.] * * * ಕನ್ನಡದ ಪತ್ರಿಕೆಗಳೇನಾದರೂ ಆಕೆಯ ಕುರಿತು ನುಡಿಚಿತ್ರ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ತಲೆಬರಹ ಹಾಗೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆ ನ್ಯೂಸ್‌ಸ್ಟೋರಿ ಪ್ರಕಟವಾದದ್ದು ಇಲ್ಲಿನ ‘ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ಪೋಸ್ಟ್’ ಆಂಗ್ಲ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ. ಅದೇನು ಪದಚಮತ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ಕಮ್ಮಿ ಅಂದುಕೊಂಡ್ರಾ? ಲೇಖನದ ಓಪನಿಂಗ್ ಪ್ಯಾರಗ್ರಾಫ್ ಹೇಗಿದೆ ನೋಡಿ- The world is full of lousy jobs, but Karen Franco just might have one of the lousiest. As a professional nitpicker, the 45-year-old Washington woman spends a good part of her week searching for live lice and their tiny eggs, called nits, in hair. Majority of her customers are school-going girls… ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲಿ lice ಎಂದರೆ ಹೇನು. ಅದು ಬಹುವಚನ ಅಥವಾ ಸಮೂಹವಾಚಕ ಪದ. ಒಂದೇ ಹೇನಾದರೆ louse ಎನ್ನಬೇಕು (mice ಮತ್ತು mouse ಇದ್ದಹಾಗೆ). ಅದನ್ನೇ ಶ್ಲೇಷೆಯಿಂದ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದೆ ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಪತ್ರಿಕೆ. ಇರಲಿ, ವಿಷಯ ಪದಚಮತ್ಕಾರದ್ದಲ್ಲ; ಕೆರೆನ್ ಫ್ರಾಂಕೊ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಒಬ್ಬ ಸ್ವ‌ಉದ್ಯೋಗಿ ಮಹಿಳೆಯದು. ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ನಿವಾಸಿಯಾಗಿರುವ ಈಕೆಯ ಸ್ಪೆಷಾಲಿಟಿ ಏನೆಂದರೆ ಹೇನು ಹೆಕ್ಕುವುದು. ಅದು ಅವಳ ಫುಲ್‌ಟೈಮ್ ದಂಧೆ. ಅಷ್ಟೇ‌ಅಲ್ಲ, ಈಗ ಅವಳ ಗಂಡನೂ ಸೇರಿಕೊಂಡು lice and advice ಎಂಬ ಕನ್ಸಲ್ಟೆನ್ಸಿ ಕಂಪನಿ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಮೆರಿಕದ ಆರ್ಥಿಕತೆ ಅಲ್ಲೋಲಕಲ್ಲೋಲವಾಗಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನ ಉದ್ಯೋಗ ಕಳಕೊಂಡು ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇವರಿಬ್ಬರ ‘ಹೇನುಗಾರಿಕೆ’ ಉದ್ಯಮ ಹುಲುಸಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದೆ! ಪತ್ರಿಕೆಯ ಪಾತ್ರವೂ ಇದೆ ಈ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ. ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ 2007ರಲ್ಲಿ ಕೆರೆನ್‌ಳ ಬಗ್ಗೆ ನ್ಯೂಸ್‌ಐಟಮ್ ಪ್ರಕಟವಾದಾಗ ಆಕೆಯಿನ್ನೂ ಒಬ್ಬ ಆರ್ಟ್ ಟೀಚರ್ ಆಗಿದ್ದಳು. ಬಿಡುವಿನ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಟ್‌ಟೈಮ್ ಕೆಲಸ ಅಂತ ಅವರಿವರ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಹೆಣ್ಮಕ್ಕಳ ತಲೆಯಲ್ಲಿನ ಹೇನು ಹೆಕ್ಕಲಿಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದನ್ನೂ ಅವಳೇನು ದುಡ್ಡಿಗಾಗಿ ಶುರುಮಾಡಿದ್ದಲ್ಲವಂತೆ. ತನ್ನ ಮಗಳ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಹೇನಿನ ಕಾಟ ವಿಪರೀತವಾದಾಗ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಅನುಮತಿ ಪಡೆದು ಅವರೆಲ್ಲರ ತಲೆಯ ಹೇನು ನಾಶದ ದೀಕ್ಷೆ ತೊಟ್ಟಳು. ಅದರಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನೆರೆಕೆರೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಪ್ರಸಿದ್ಧಳಾದಳು. ಹೇನು ನಿವಾರಣೆಗೆಂದು ಕೆರೆನ್‌ಗೆ ತಲೆಯೊಪ್ಪಿಸುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ ‘ತಲಾ’ 18 ಡಾಲರ್ (ಜುಯಿಶ್ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಕೆರೆನ್‌ಗೆ ಆ ಸಂಖ್ಯೆ ಪವಿತ್ರ) ಶುಲ್ಕ ವಸೂಲಿ ಮಾಡತೊಡಗಿದಳು. ಜಮೆಯಾದ ಹಣವನ್ನು ದತ್ತಿನಿಧಿಗೆ ದಾನಮಾಡಿದಳು. ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಭಾನುವಾರದ ಪುರವಣಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇಂಟರೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಸ್ಥಿರಶೀರ್ಷಿಕೆ ಇರುತ್ತದೆ, Whatever Happened To... ಅಂತ ಅದರ ಹೆಸರು. ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಈಹಿಂದೆ ಯಾವಾಗಲೋ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದ, ತುಸು ವಿಲಕ್ಷಣ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿಯಾಗಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಈಗೇನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುವ ಪುಟ್ಟ ಅಪ್‌ಡೇಟ್ ಮಾದರಿಯ ಬರಹ. ವಾರಕ್ಕೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕುರಿತು ಬರುತ್ತದೆ, ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮೊನ್ನೆ ಕೆರೆನ್‌ಳ ಸಮಾಚಾರ ಪ್ರಕಟವಾಗಿತ್ತು. 2007ರಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕೆರೆನ್ ಹೇನುಗಾರಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಲೇಖನ ಪ್ರಕಟವಾದದ್ದೇ ತಡ ಅವಳಿಗೆ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಗಳು ಮತ್ತು ಇಮೇಲ್‌ಗಳು ಪ್ರವಾಹದೋಪಾದಿ ಬರತೊಡಗಿದವಂತೆ. “ನಮ್ಮ ಮಗಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಹೇನಿದೆ, ನಿಮ್ಮತ್ರ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬರಬಹುದೇ?”, “ನಮ್ಮ ಮಗಳ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೇನಿದೆಯಂತ ಸ್ಕೂಲಿಂದ ಮನೆಗೆ ಕಳಿಸ್ತಾರೆ. ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ನಿವಾರಣೆಗೆ ದಯವಿಟ್ಟು ನೆರವಾಗ್ತೀರಾ?”... ಹೀಗೆ ಭರಪೂರ ಬೇಡಿಕೆಗಳು. ಲೇಖನ ಪ್ರಕಟವಾಗಿ ಒಂದೆರಡು ತಿಂಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಕೆರೆನ್ ತನ್ನ ಆರ್ಟ್ ಟೀಚಿಂಗ್ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಪೂರ್ಣಾವಧಿ ಹೇನುಗಾರಿಕೆ ಆರಂಭಿಸಿದಳು. ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಆಫೀಸ್-ಕಮ್-ಕ್ಲಿನಿಕ್ ತೆರೆದಳು. ಅಪಾಯಿಂಟ್‌ಮೆಂಟ್‌ಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಪರ್ಕಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಗಂಡ ಮುಂದಾದ. ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ಸೇಲ್ಸ್‌ಮನ್ ವೃತ್ತಿಗೆ ತಿಲಾಂಜಲಿಯಿತ್ತು ಕೆರೆನ್‌ಳ ವಹಿವಾಟಿನಲ್ಲಿ ಆತ ಪಾಲುದಾರನಾದ. ನಾಲ್ಕೈದು ನಮೂನೆಯ ಬಾಚಣಿಗೆಗಳು, ಒಂದು ಭೂತಗನ್ನಡಿ, ತಲೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದು ಟಾರ್ಚ್, ಗಿರಾಕಿಯ ಹೇನುಗಳು ತನ್ನ ತಲೆಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ರಕ್ಷಣಾಕವಚ- ಇವಿಷ್ಟು ಪರಿಕರಗಳೊಂದಿಗೆ ಸನ್ನದ್ಧಳಾದರೆ ಕೆರೆನ್‌ಳ ‘ಆಪರೇಷನ್ ಹೇನುನಾಶ’ ಸಕ್ಸೆಸ್‌ಫುಲ್. ಮುಂದೆ ಹೇನುದಾಳಿ ನಡೆಯದಂತೆ ಗಿರಾಕಿಗೆ ಮುಂಜಾಗ್ರತಾ ಕ್ರಮಗಳ ಪಾಠ. ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಔಷಧೋಪಚಾರಗಳು. ಗಂಟೆಗೆ 85 ಡಾಲರ್ (ಸುಮಾರು 4000 ರೂಪಾಯಿ) ಶುಲ್ಕ. ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಸೇವೆ ಒದಗಿಸುವುದಾದರೆ ಗಂಟೆಗೆ 100 ಡಾಲರ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಯಾಣವೆಚ್ಚ ಪ್ರತ್ಯೇಕ. ಪೀಕ್ ಸೀಸನ್‌ನಲ್ಲಿ ದಿನಕ್ಕೆ ಐದರಿಂದ ಆರು ಸೆಷನ್‌ಗಳು. ಸಪ್ಟೆಂಬರ್ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಡಿಮಾಂಡು. ಆಗಷ್ಟೇ ಬೇಸಿಗೆರಜೆ ಮುಗಿದು ಹೊಸ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವರ್ಷ ಆರಂಭವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಸಮ್ಮರ್‌ಕ್ಯಾಂಪ್, ನೆಂಟರಮನೆ ಅಲ್ಲಿ‌ಇಲ್ಲಿ ಅಂತ ಹೋಗಿರುವ ಮಕ್ಕಳ ತಲೆ ಹೇನುಗಳಿಗೆ ಅಭಯಾರಣ್ಯ ಆಗಿರುತ್ತದೆ; ಅದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿಹೊಂದಲು ಹೆತ್ತವರು ಕೆರೆನ್ ಮೊರೆಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಕೆರೆನ್‌ಳ ಯಶಸ್ಸಿನಿಂದ ಪ್ರೇರಿತರಾಗಿ ಈಗ ಅಮೆರಿಕದ ಬೇರೆ ನಗರಗಳಲ್ಲೂ ಹೇನುಗಾರಿಕೆ ಆರಂಭಿಸಿದವರಿದ್ದಾರೆ. Hairy fairies ಎಂಬ ಕಂಪನಿಯಂತೂ ಲಾಸ್‌ಏಂಜಲೀಸ್, ಸ್ಯಾನ್‌ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ಕೊ, ಶಿಕಾಗೊ, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಖೆಗಳನ್ನೂ ಹೊಂದಿ ಸ್ಟೋರ್‌ಚೈನ್‌ನಂತೆ ಕಾರ್ಯವೆಸಗುತ್ತಿದೆ. ಅದಕ್ಕೇ ಹೇಳಿದ್ದು ಅಮೆರಿಕವನ್ನು ‘ಅವಕಾಶಗಳ ಅಮರಾವತಿ’ ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸುವುದು ಸುಮ್ಮನೆ ಅಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಯಃಕಶ್ಚಿತ್ ಹೇನುಗಳಿಂದಲೂ- ಯಾವ ಕೀಳರಿಮೆ ಅಥವಾ ಹೇಸಿಗೆಯಿಲ್ಲದೆ- ಹಣ ಮಾಡಬಹುದೆಂದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದಲೇ ತಲೆಕೆರೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು (ಹೇನಿಲ್ಲದೆಯೂ)! ನಾನಿದನ್ನು ಇವತ್ತಿನ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಬರೆದದ್ದು ಕೇವಲ ಸುದ್ದಿಸ್ವಾರಸ್ಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ. ನನಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು, ಸುಮಾರಷ್ಟು ಓದುಗರಿಗೆ ಇದರಲ್ಲಿನ ಕೆರೆನ್ ಫ್ರಾಂಕೊ ಆಗಲೀ, ಅವಳ ಹೇನುದ್ಯಮ ಅಥವಾ ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಲೇಖನ ಆಗಲೀ ಯಾವುದೂ ರೆಲವೆಂಟ್ ಆಗೋದಿಲ್ಲ, ರಿಲೇಟ್ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ‘ಹೇನು’ ಎಂಬ ಪದವಿದೆಯಲ್ಲ ಅದೊಂದೇ ಸಾಕು, ಎಷ್ಟೋ ಓದುಗರಿಗೆ ಕೈಜಗ್ಗಿ ಹಿಡಿದೆಳೆದು ನೆನಪಿನಂಗಳಕ್ಕೆ ಒಯ್ದ ಅನುಭವವಾಗುತ್ತದೆ. ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾದಲ್ಲಿರುವ ಸರಸ್ವತಿ ವಟ್ಟಮ್ ಅವರಿಂದ ಫರ್ಸ್ಟ್ ಇಮೇಲ್ ಬರುತ್ತದೆ- “ಜೋಶಿಯವರೇ, ಹೇನುಪುರಾಣವನ್ನು ಓದಿದ ಕೂಡಲೇ ಬಾಲ್ಯ ನೆನಪಾಗಿ ದಳದಳ ಕಣ್ಣೀರುಬಂತು. ಫ್ರಾಕ್ ತೊಡುತ್ತಿದ್ದ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನೊಬ್ಬ ಗೆಳತಿ ಮಹಾನ್ ಹೇನುಬುರುಕಿ ಇದ್ದಳು. ಅವಳ ಮನೆಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಸ್ಲೀಪ್‌ಓವರ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ನಾನೂ ಹೇನುಗಳನ್ನು ರಖಂ ಆಗಿ ಆಮದುಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ...” ಅಂತೆಲ್ಲ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಅಮ್ಮನ ನೆನಪು ಒತ್ತರಿಸಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಕೂದಲು ಬಾಚುವಾಗ ಸ್ಸ್... ಎಂದು ಬಾಯಿಂದ ಶಬ್ದಹೊರಡಿಸಿ ಹೇನುಗಳಿಗೆ ಪಂಥಾಹ್ವಾನ ನೀಡಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಹೊರಬರುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಮ್ಮ, ಬಾಚಣಿಗೆಯನ್ನು ನೆಲಕ್ಕೆ ಕೊಡವಿ ಉದುರಿದ ಹೇನುಗಳನ್ನು ಉಗುರುಗಳಿಂದ ಚಟ್ ಚಟ್ ಎಂದು ಸಶಬ್ದವಾಗಿ ಸಂಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅಕ್ಕ, ತುಳಸಿ ಎಲೆಯ ರಸವನ್ನು ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಯಿಸಿ ತಲೆಗೆ ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಮೊದಲಾದ ಹೇನು ನಿವಾರಣೆಯ ಅಜ್ಜಿಮದ್ದುಗಳನ್ನು ಉಪದೇಶಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅಜ್ಜಿ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾರೆ. ಹೇನು ತಲೆಯಿಂದ ತಲೆಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ತಲೆಮಾರಿನಿಂದ ತಲೆಮಾರಿಗೆ ವರ್ಗಾವಣೆಯಾಗಿದೆಯೇನೋ ಅಂತನಿಸುವಷ್ಟು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಭಾವಬಂಧದಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಚ್ಚರಿಯೂ ಆಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿಗೆ ಈ ಹೇನುಪುರಾಣವು ವಸುಧೇಂದ್ರ ಬರೆದ ಒಂದು ಚಂದದ ಕಥೆಯನ್ನು, ಅದರಲ್ಲಿ ಮಂಗನಿಂದ ಹೇನು ಹೆಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಳ್ಳಾರಿ ಹೆಂಗಸರ ಚಿತ್ರಣ, ಒಬ್ಬ ಹೆಂಗಸನ್ನು ಹೇನು ಹೆಕ್ಕುತ್ತಿರುವಾಗ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂಡಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಮಂಗ ಹೊಡೆದದ್ದು, ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಅವಳೂ ಮಂಗನನ್ನು ಥಳಿಸಿದ್ದು... ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ನೆನಪಿಸಬಹುದು. ಮಗದೊಬ್ಬರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಿಬ್ಬರು ಹೇನುಬುರುಕಿ ಸಹಪಾಠಿಗಳಿದ್ದದ್ದು, ‘ಜೇನು ಬೇಕೇ ಜೇನು?’ ಕನ್ನಡ ಪಾಠದ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯನ್ನು ಉಪಾಧ್ಯಾಯರು ಬೇಕಂತಲೇ ‘ಹೇನು ಬೇಕೇ ಹೇನು?’ ಎಂದು ಓದಿ ತಮಾಷೆಮಾಡಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಬಹುದು. ಬಹುಶಃ ನೆನಪುಗಳದು ಅದೊಂದು ಅದ್ಭುತಶಕ್ತಿ. ಅವುಗಳ ನಾಗಾಲೋಟಕ್ಕೆ ಕುದುರೆಗಳೇ ಬೇಕಂತಿಲ್ಲ. ಹೇನುಗಳ ಸಾರೋಟಿನಲ್ಲೂ ಅವು ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೊರಡಬಲ್ಲವು. ನೀವು ಹೇನಂತೀರಿ? * * * [ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ನೀವು ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಇ-ಪೇಪರ್‌ನಲ್ಲಿಯೂ ಓದಬಹುದು.] "Listen Now" ಮೇಲೆ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದರೆ ಕೇಳಿ ಆನಂದಿಸಬಹುದು!