25650316am--ให้เพื่อละ

16 มี.ค. 65 (เช้า) - ให้เพื่อละ : พระเวสสันดรจึงได้บำเพ็ญบารมีที่สำคัญได้บริจาคทานที่ทำได้ยากก็คือการสละลูกซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลยถ้าไม่มีชูชก การบำเพ็ญบารมีขั้นอุกฤษฏ์ของพระเวสสันดรก็คงไม่เกิดขึ้น แต่เพราะมีชูชกการบำเพ็ญบารมีของพระองค์จึงเกิดขึ้นและด้วยความตั้งใจอย่างแน่วแน่จึงทำได้สำเร็จ เปิดทางไปสู่การบรรลุโพธิญาณในชาติต่อไป มองในแง่นี้ชูชกนี้ก็ถือว่ามีบุญคุณที่ทำให้การบำเพ็ญบารมีของพระเวสสันดรเกิดขึ้นได้

อันนี้ก็เป็นแง่คิดให้กับเรา เวลาเราจะบำเพ็ญทาน มันจะมีอุปสรรคเยอะแยะรวมทั้งกิเลส ความเห็นแก่ตัวแต่ว่าสิ่งเหล่านี้ มันเป็นสิ่งที่ทำให้เราได้พัฒนาจิตเพื่อการสละเพื่อการวางมากขึ้น ไม่ใช่เฉพาะเรื่องการปล่อยการวางหรือการสละ เวลาเราทำความดีอะไรต่างๆ มันก็จะมีอุปสรรครวมทั้งเวลาเราทำอะไรก็จะมีคนที่จะมาก่อกวนรังควานเรา มากระตุ้นให้เราโกรธมายุให้เราขุ่นมัว มาขัดขวางเรา

 

ถ้าเรามองว่าคนเหล่านั้นเขามาช่วยให้เราได้ฝึกจิตฝึกใจ ได้บำเพ็ญคุณธรรมหรือบารมีให้สูงขึ้นไป เช่นมีความอดทนอดกลั้น มีเมตตากรุณามากขึ้น แม้เขาจะมาด่าทอเรา แต่แทนที่จะโกรธก็ให้อภัยเขา รู้จักแผ่เมตตาให้เขา บางครั้งคนเราจะพัฒนาคุณธรรม หรือจะฝึกตนให้เจริญก้าวหน้าได้ก็ต้องมีอุปสรรคหรือคนแบบนี้

 

และเพราะมีคนแบบนี้จึงเป็นโจทย์ให้เราได้พัฒนาตน แทนที่จะอยู่สบายๆ ก็มีแบบฝึกหัด ให้ต้องทำหรือมีอุปสรรคที่ต้องผ่านให้ได้ แล้วพอผ่านให้ได้แล้วก็จะรู้สึกเลยว่า ต้องขอบคุณอุปสรรคหรือคนเหล่านี้ อย่างที่เขาเรียกว่า มารบ่มี บารมีบ่เกิด ถ้าเรามองว่าคนที่เข้ามารบกวน มารังควาน มาต่อว่าด่าทอ หรือขัดขวางเรา พวกนี้เป็นเหมือนกับสิ่งที่มาเสริมสร้างบารมีให้กับเรา หรือกระตุ้นให้เราบำเพ็ญบารมีขั้นสูงเพื่อที่จะได้บรรลุธรรมขั้นสูงต่อๆ ไป มันก็จะช่วยทำให้อกุศลในใจนั้นไม่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความโกรธความเกลียด จะทำให้เราสามารถจะเอาชนะอกุศลเหล่านี้ได้แล้วก็ได้เข้าถึงธรรมะขั้นสูงต่อไป