25650327pm--อย่าทำร้ายตนเองด้วยธนูดอกที่สอง

27 มี.ค. 65 - อย่าทำร้ายตนเองด้วยธนูดอกที่สอง : เวลาเจอธนูดอกแรก หรือเจอเหตุการณ์ที่ไม่น่าพึงพอใจ ความสูญเสียพลัดพราก คำต่อว่าด่าทอ แต่ว่าก็เจอแค่ธนูดอกเดียว ธนูดอกที่ 2 ที่เคยเอามาทิ่มตัวเอง ก็รู้จักมีสติยับยั้งไว้ มันเป็นอย่างนี้ ธนูดอกแรกมาจากข้างนอก จากคนอื่น ธนูดอกที่ 2 ส่วนใหญ่หรือร้อยทั้งร้อยเอามาทิ่มตัวเองก็คือซ้ำเติมตัวเอง แทนที่ป่วยกาย ก็ป่วยใจด้วย แทนที่จะเสียแต่ทรัพย์ก็เสียใจเสียสุขภาพจนเสียงานเสียการ และบางทีก็ทะเลาะเบาะแว้งจนเสียเพื่อน อันนี้เรียกว่าดอกที่ 2 ดอกที่ 3 ดอกที่ 4 มาจากน้ำมือของตัวเอง อันนี้เพราะว่าวางใจไม่ถูก

แต่ถ้าเราวางใจถูกอย่างที่อาจารย์วิชิตเล่ามาเป็นตัวอย่าง อย่างเช่นมองว่าเขาเป็นครูของเรา การทำงาน การดูแลเขา ก็เป็นการปฏิบัติธรรมของเรา เหตุการณ์ต่างๆที่ทำให้ขุ่นมัว มันเป็นโจทย์ที่มาฝึกใจเรา จนกระทั่งอยู่กับความขุ่นมัวด้วยใจที่ไม่ทุกข์แถมยังได้เห็นตัวเองชัดเจนขึ้น แล้วก็รู้จักพาใจออกจากความทุกข์ได้หรือออกจากความขุ่นมัว

 

หรือพูดอีกอย่างหนึ่ง แทนที่จะเอาธนูดอกที่ 2 มาเสียบมาแทงตัวเอง ก็หยุด ไม่ทำต่อ เจอแค่ธนูดอกแรกก็พอแล้ว และไม่ใช่แค่ละเว้นธนูดอกที่ 2 มาทิ่มตัว ก็สามารถที่จะเปลี่ยนธนูดอกแรกให้กลายเป็นดอกไม้ได้ด้วย ให้เป็นของดีได้ อย่างที่หลวงพ่อหนึ่งท่านพูดไว้ คนดี ใครปาขี้หมามา ก็ให้มองว่าเป็นดอกไม้ แต่ก่อนที่จะเป็นดอกไม้ ต้องรักษาใจไม่ให้ทุกข์ก่อน

 

เจอธนูดอกแรก สิ่งหนึ่งที่เราทำได้ คือ ไม่เอาธนูดอกที่ 2 มาทิ่มตัวเอง หรือเจอทุกข์ แต่ว่ารักษาใจไม่ให้ทุกข์ หรือต่อไปทำให้ดีกว่านั้น คือหาประโยชน์จากมัน หรือสามารถใช้มัน เป็นปุ๋ยที่บำรุงความสุขทางใจให้กับเรา อันนี้คือสิ่งที่เราควรจะฝึกฝนตน และก็ทำให้เกิดขึ้นโดยอาศัยเหตุการณ์ในชีวิตประจำวันนี้แหละ มาเป็นแบบฝึกหัด