Í tengslum við væntanlega sölu á hlutum ríkisins í Íslandsbanka hafa eðlilega orðið umræður um kosti þess og galla að tryggja dreift eignarhald á helstu fjármálafyrirtækjum landsins. Forvitnilegt er að rifja upp baráttu Davíðs Oddssonar, þáverandi forsætisráðherra, fyrir lagasetningu til að tryggja dreift eignarhald og valddreifingu í fjármálakerfinu.
Þegar ræður og viðtöl fyrir og um síðustu aldamót eru skoðuð er greinilegt að Davíð var sannfærður um að rétt væri að setja lög um hámarks eignarhlut einstakra hluthafa í fjármálafyrirtækjum. Ekki sé „æskilegt að menn hafi á tilfinningunni að það séu einhver önnur sjónarmið, sem ráði stefnu banka, en almenn arðsemissjónarmið, eins og einhverjir þröngir hagsmunir ráðandi hóps," sagði Davíð í viðtali. Hann hafði hafði miklar áhyggjur af valdasamþjöppun í viðskiptalífinu en skoðanir hans urðu undir. Pólitískir andstæðingar Davíðs börgðust hart gegn hugmyndum um að lögfesta dreit eignarhald fjármálafyrirtækja.
Sjálfstæði fjölmiðla og ríkisstyrkir
Sjálfstæði þjóðar eflist með sjálfstæði einstaklinganna
Frelsismálin kalla oft á þolinmæði
Hugmyndasmiður frjálshyggjunnar
Níræður unglingur
Varnarbarátta einkarekstrar
Skattaglaðir útgjaldasinnar og uppskurður
Evruland í tilvistarkreppu
Covid-19: Stundum eiga stjórnmálamenn að þegja
Viðskiptafrelsi, sjálfstæði atvinnurekandinn og klípukapítalismi
Við erum að gera eitthvað rétt
Skattar, efnahagslegt frelsi og jafnræði einstaklinga
„Lifandi" lögskýringar og veikt löggjafarvald
Við eigum mikið undir
Blæðandi hjarta íhaldsmanns
Elítan, umræðustjórnar og almenningur
Samvinna og áskoranir kynslóðanna
Grænir skattar: Góð hugmynd?
Fábreytilegt líf án listar
Ef sjálfur ei leggur í sölurnar neitt ...
Create your
podcast in
minutes
It is Free