209.ภาวะ...ก่อนความมีเราจะเกิดขึ้น

บรรยายเมื่อ 25-08-2563

อย่าพยายามที่จะเป็นอะไร
อย่าพยายามจะมีอะไร
อย่าพยายามจะไม่เป็นอะไร
และก็อย่าพยายามที่จะไม่มีอะไร

ผมพูดจบ 4 คำนี้ แล้วเหลืออะไร
พวกเรามีคำตอบมั้ย

พวกเราทุกคนคงมีคำตอบว่า
เหลือแค่รู้สึก เหลือแค่กิริยารู้
เป็นรู้ที่ไม่ต้องพยายาม
เป็นรู้ที่ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมา
เป็นรู้ที่มีอยู่แล้ว

ชีวิตเราเหลือแค่นี้ได้มั้ย
เหลือแค่ภาวะที่มีอยู่ก่อนที่ความเป็นเราจะเกิดขึ้น

เมื่อความเป็นเราเกิดขึ้น
กิเลส ตัณหา ความอยากทั้งหลาย
จะตามมาปรุงแต่งความเป็นเรานั้นให้ยุ่งเหยิงวุ่นวาย

ความรู้สึกตัว หรือความรู้สึก หรือแค่รู้สึก
ก่อนที่ความเป็นเราจะเกิดขึ้น
มีความถูก มีความผิดมั้ย
มีความก้าวหน้า มีความถอยหลังมั้ย
มีความรู้ว่าเรากำลังมีสติมั้ย
มีความรู้ว่าเรากำลังมีสมาธิมั้ย
มีความรู้ว่าเรากำลังมีปัญญามั้ย

เราอยากเข้าถึงความจริง
แต่เราอยู่ภายใต้ความปรุงแต่งทั้งหมด

เมื่อเราเกิดขึ้น...ทั้งหมดทั้งยวงต่อจากนั้นคือความปรุงแต่ง

ภาวะ...ก่อนที่ความมีเราจะเกิดขึ้น เหลืออะไร

ที่นั่นสงบ ที่นั่นสันติ
ที่นั่นเป็นสมาธิ ที่นั่นตั้งมั่น

แต่ไม่มีเรา ไม่มีใคร
เราอยู่แค่นั้นได้มั้ย

เมื่อเราหยุดแสวงหา
เราจะได้ทุกอย่าง

ความเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติจะเกิดขึ้น
เมื่อไม่มีเราเข้ามาแบ่งแยกมัน

เสียสละ Identity ของตัวเองได้มั้ย

ถ้าเราเสียสละ Identity ของเราได้
เหลือแค่การรับรู้ทีละขณะ ทีละขณะ ทีละขณะ

รู้โดยที่ไม่รู้สึกว่าได้อะไรเลย
รู้โดยที่ไม่รู้อะไร
มีความรู้สึกแค่รู้เฉยๆ
แค่ยังสามารถรับรู้อะไรได้อยู่
อะไรอะไรนั้น ไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นอะไร...ไม่สนใจ

สิ่งทั้งหลายนั้นเป็นแค่อะไรก็ตามที่กำลังถูกรู้อยู่
และภาวะรู้นั้นกำลังทำงานอยู่

เมื่อชีวิตเราอยู่กับภาวะรู้...ก่อนหน้าที่ความเป็นเราจะเกิดขึ้น
เราจะสัมผัสชีวิตใหม่

ชีวิตที่หยุดการแสวงหา
ชีวิตที่ไม่ดิ้นรน
ชีวิตที่มีสติ มีสมาธิ

ชีวิตจะมีหน้าที่และวินัย
หน้าที่และวินัยจะไม่ใช่ของยาก
จะกลายเป็นของธรรมดา 
จะเป็นเรื่องง่าย

จะรู้สึกว่าชีวิตนั้นเป็นเรื่องง่าย
ง่าย...เพราะไม่มีตัณหา