Fyrir síðustu kosningar spurðu nokkrir framhaldsskólanemar mig: „Hvað ætlar þú að gera fyrir okkur?“ Nemarnir höfðu gengið á milli frambjóðenda flokkanna og krafið þá svara. Og fengið loforð – sum stór. „Ég ætla að láta ykkur í friði,“ svaraði ég, „en leita allra leiða til að tryggja að þið hafið aðgengi að öflugu menntakerfi, þar sem þið getið ræktað hæfileika ykkar, fundið farveg fyrir það sem hugurinn þráir, – menntakerfi sem býr ykkur undir lífið og gefur ykkur tækifæri í framtíðinni. Og ég mun standa við bakið á ykkur þannig að þið fáið að njóta hæfileika ykkar og dugnaðar.“
Unga fólkið var undrandi yfir svarinu, enda bjóst það við einhverju allt öðru; fyrirheitum um hækkun námslána, aukin framlög ríkisins til framhaldsskóla og háskóla eða kannski enn stærri loforð. Í mörgu lýsir svar mitt grunnhugsjónum mínum ágætlega.
Útgjaldaregla er beittasta verkfæri fjármálaráðherra
Bölvun þverpólitískrar samstöðu
Leitin heldur áfram
Ríkið gerir flóruna fátækari
Sótt að frelsinu
Uppreisn frjálshyggjunnar
Varðmenn kerfisins og hagkvæmni ríkisrekstrar
Innræting eða menntun?
Kom blessuð, ljóssins hátíð
Að láta sig dreyma og gefast ekki upp
Gríma alræðisstjórnar fellur
1. desember
Sáttmáli um heilbrigðisþjónustu
Sósíalisminn sem hugsjón og veruleiki
Frelsi á landsfundi
Styrkur frelsisins
Vítahringur Evrópusambandsins
Eiginleikar stjórnmálamanna
Reynt að spinna nýjan ESB-þráð
Gengið gegn félagafrelsi
Create your
podcast in
minutes
It is Free