25630821pm--รู้ซื่อๆ

21 ส.ค. 63 - รู้ซื่อๆ : เห็น หรือรู้ซื่อ ๆ ไม่ว่าทำอะไรก็รู้ มีอะไรเกิดขึ้นกับกายและใจก็เห็น ซึ่งจะทำให้รู้หรือเห็นความจริงเป็นลำดับ เริ่มจากการเห็นความจริงของรูปนาม กล่าวคือแท้จริงแล้วไม่มี “กู” มีแต่รูปธรรมและนามธรรม ไม่ว่าทำอะไร ก็ล้วนเป็นรูปทำและนามทำ ไม่ใช่ “กู”ทำ เมื่อเดินก็ไม่ใช่ “กู”เดิน แต่เป็นรูปที่เดิน เมื่อมีความคิดเกิดขึ้น ก็ไม่ใช่ “กู”คิด แต่เป็นนามที่คิด ต่อไปก็เห็นอาการของรูปและนาม ความปวดความเมื่อยเป็นแค่อาการของกาย ความโกรธเป็นอาการของใจ ไม่ใช่ตัวกู ไม่ใช่กูปวดกูเมื่อยหรือกูโกรธ เป็นเพราะไม่เห็นความจริงดังกล่าว ผู้คนจึงยึดเอาอาการของรูปและนามมาเป็นกู เกิดทุกข์ตามมา