10 มิ.ย. 63 (เย็น) - เห็นธรรมพบสุขเพราะรู้จักเทวทูต : ถ้าไม่รู้จักเทวทูตมันไม่ใช่เพียงแค่ว่าพอสิ้นลมแล้วก็ตกนรก แต่ที่จริงมันตกนรกตั้งแต่ก่อนสิ้นลมแล้ว เพราะไม่รู้จักความจริงว่าเราต้องแก่ เราต้องเจ็บสูญเสียพลัดพราก พอเจอเข้าก็ทุกข์ระทมหม่นหมอง อันนี้ก็คือตกนรกนั่นแหละ ตกนรกตั้งแต่ยังไม่สิ้นลมเพราะว่าไม่เข้าใจความไม่เที่ยงความผันผวนความแปรปรวนของชีวิตได้แก่ แก่เจ็บพลัดพรากสูญเสียล้มเหลวผิดหวัง ยังไม่ต้องพูดถึงความตาย ถ้าเรารู้จักเทวทูตนะแล้วรู้จักวางจิตวางใจให้เป็น นอกจากตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท แล้วยังรู้จักฝึกจิตฝึกใจ ให้หมั่นสร้างความดีสร้างกุศล รวมทั้งฝึกจิตไม่ให้ยึดติดถือมั่นในร่างกายในทรัพย์สมบัติที่มี รวมทั้งคนรักของรักถึงเวลามันแปรผันแปรปรวนไป ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บป่วยความพลัดพรากสูญเสีย มันก็ไม่ต้องตกนรกทั้งเป็น และยิ่งถ้าหากว่าเอาธรรมะมาเป็นเครื่องกำกับในการดำเนินชีวิต สร้างความดีสร้างกุศล ก็มั่นใจว่าเมื่อจะตายก็ไม่ทุกข์ทรมาน อย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า “บุญย่อมทำให้เกิดสุขในยามสิ้นชีวิต”