Við sem stöndum andspænis skattaglöðum útgjaldasinnum og viljum stíga á útgjaldabremsuna höfum átt í vök að verjast. Við glímum við andstæðinga sem njóta dyggs stuðnings sérhagsmuna sem telja hagsmunum sínum best borgið með að kerfið þenjist út – að hlutfallslega kökusneiðin sé stærri þótt kakan sjálf kunni að vera minni.
Það þarf sterk bein og pólitískt þrek til að standast þann þrýsting sem gæslumenn sérhagsmuna beita. Og þrýstingurinn kemur ekki síst frá þeim sem betur eru settir í samfélaginu. Þeir sem lakast eru settir eru ekki háværastir. Hófsemd í kröfugerð um aukin útgjöld fer ekki eftir fjárhagsstöðu.
Skilningur á nauðsyn þess að gæta hófsemdar í álögum á fyrirtæki og einstaklinga er takmarkaður. Við sem teljum nauðsynlegt að koma böndum á skattagleði hins opinbera þurfum auðvitað að draga fram staðreyndir. Halda því til haga að skattbyrði á Íslandi, sem hlutfall af vergri landsframleiðslu, er sú þriðja þyngsta í Evrópu að teknu tilliti til lífeyris- og almannatrygginga. En staðreyndir duga ekki, það þarf að setja þær í samhengi við lífskjör almennings. Við verðum að læra að setja skattheimtu og reglubyrði í samhengi við samkeppnishæfni atvinnulífsins, fjölda starfa og möguleika fyrirtækja til að standa undir góðum launum og bættum lífskjörum.
Kerfið er alltaf á vaktinni
Múr skammarinnar
Öflugt tæki til jöfnuðar
Ríki barnfóstrunnar
Bakari, leikari og íhaldsmaður
Sjálfstæði sveitarfélaga
Leikreglurnar eru skakkar - það er vitlaust gefið
Fábreytni og höft - frelsi og tækifæri
Heilbrigðiskerfið - við erum öll sjúkratryggð
Byggðastefna framtíðarinnar
Stundum þarf að segja hlutina eins og þeir eru
Hófsemd, málamiðlun og samræðustjórnmál
Séreignastefna er frelsisstefna
Náttúruvernd er arðbær
Kjarabarátta
Stjórnarskrá: Ríkisstjórn laga – ekki manna
Klisjur og merkimiðapólitík
Hvað er ríkið alltaf að vasast?
Create your
podcast in
minutes
It is Free