Það er innbyggður hvati fyrir þingmenn að afgreiða lagafrumvörp og ályktanir. Hvatinn er öflugri en virðist við fyrstu sýn. Þetta á einnig við um ráðherra. Það er hreinlega ætlast til þess að hver og einn ráðherra leggi fjölda frumvarpa fram á hverjum einasta þingvetri, líkt og það sé heilög skylda að breyta lögum þótt ekkert kalli á slíkt. Ráðherrar eru vegnir og metnir, – af þingmönnum og fjölmiðlum – út frá fjölda en ekki gæðum lagafrumvarpa sem þeir leggja fram.
„Við þurfum að koma uppskerunni í hús," er leiðandi í verkum þeirra sem telja mestu skipta að afgreiða sem flest mál, ekki síst þau sem nefndir þingsins hafa tekið til umfjöllunar. Í sakleysi mínu hef ég bent á að hugsanlegt sé að hluti uppskerunnar sé ónýtur og geti því skemmt það sem þegar er komið í hlöðurnar. Sum mál – frumvörp ríkisstjórnar og stjórnarandstöðu – eru einfaldlega þannig að hvorki himinn né jörð farast þótt þau dagi uppi og verði aldrei afgreidd (a.m.k. ekki óbreytt).
Þegar litið er yfir liðinn þingvetur verður að játa að frelsismálin voru ekki fyrirferðarmikil. En það voru nokkur mikilvæg skref stigin í rétta átt.
Ný ríkisstjórn - áskoranir og tækifæri
Sundrung og skautun ógna frelsinu
Eldar í húsi Samfylkingarinnar
Púkinn í fjósinu fitnar og fitnar
Lægri skattar - aukin velferð
Með eina tösku ... Pabbi
Með eina tösku og poka ... IV. hluti
Með eina tösku og poka ... III. hluti
Með eina tösku og poka ... II. hluti
Með eina tösku og poka með tveimur teppum - I. hluti
Brotið kerfi
Stutt uppgjör 2023
Fjölbreytileika fórnað og valkostum ungs fólks fækkað
„Kerfið er ófreskja“
Ég skal láta ykkur í friði
Þegar lögin verða úrelt
Rætur samfélags
Sjálfstæðisstefnan, málamiðlanir og áhrifaleysi
Upphlaup og stóryrði
Erum við öll dauðadæmd?
Create your
podcast in
minutes
It is Free