Þinghaldið var í mörgu sérstakt og ekki alltaf áferðafallegt eða þingheimi til sóma. Heilu vikurnar fóru í innihaldslitar umræður þar sem fá mál þokuðust áfram – allra síst þau sem horfa til framfara. Gallar þingskaparlaga komu vel í ljós – gallar sem þingmenn geta ekki lengur litið fram hjá og komið sér undan að sníða af.
Í mörg ár hafa forsetar Alþingis ekki síður en óbreyttir þingmenn og ráðherrar – þvert á flokka – verið tíðrætt um nauðsyn þess að breyta vinnubrögðum. Umræðan hefur litlu skilað eins og berlega kom í ljós á liðnum vetri.
Í mörg ár hef ég reglulega minnt á að Alþingi verði að brjótast út úr þeim vítahring sem búinn hefur verið til með mælistiku sem þingmenn og fjölmiðlar nota til að meta þingstörfin.
Fræðimaður og stjórnmálamaður: Ólafur Björnsson
„Gildi og beiting samtakamáttarins"
Hvað á ríkið að gera?
Baráttan gegn hugmyndum Davíðs um dreift eignarhald
Þumalputtaregla á kosningaári
Það „besta sem við geymum í okkur; gjafmildi, ástúð og kærleika“
Starfsmenn án landamæra - heilbrigðisstarfsmenn
Gegn valdboði og miðstýringu
Spurning sem forðast er að svara
Tug milljarða árleg sóun
Á bjargbrún hins lögmæta
Grafið undan hornsteinum lýðræðis
Hollywood í klóm ritskoðunar
Hagsmunabandalög og sundraðir skattgreiðendur, neytendur og kjósendur
Stjórnmálamaður „á að vera hugrakkur, vinnusamur og hafa hjartað á réttum stað"
Lífið sjálft felur í sér áhættu
Heimboð og vegtyllur - Forseti MDE gagnrýndur
Gölluð lagasetning - aukin áhætta launafólks
Brostnar forsendur?
Aukum súrefnið
Create your
podcast in
minutes
It is Free