افلاطون به دو جهان باور دارد، یکی همین که در آن ساکن هستیم، جهانِ شدن و تغییر، و دیگری جهانِ ازلی-ابدیِ و نامتغیرِ مُثُل. هر چیزی، از انسان و جانوار گرفته تا گیاه و اشیای بیجان، در عالمِ مُثُل، مثالی جاودان دارد. کارِ فیلسوف شناسائی این مثالهاست، برخلافِ انسانها که تمامِ عمر گویی در غاری سرگرمِ تماشای سایهها هستند. مثالهای افلاطون معقولاند و غیر محسوس و بینقص و نمیتوانند منشأ شر باشند. شر آفت چیزهای مادی است.
در کانال تلگرام پادکست دیدن عضو شوید.
توییتر پادکست دیدن را دنبال کنید.
Create your
podcast in
minutes
It is Free