ارسطو گفت: "انسان حیوان ناطق است." یعنی حیوانِ دارای لوگوس است، حیوانِ اندیشنده. امّا انسان افزونِ بر قوهی تفکر جسم و عواطف هم دارد. پس ائودایمونیا یا سعادتش در گروی توجه به هر دو از طریقِ پرورشِ جسم و تربیتِ نفس است. به باورِ ارسطو سعادت مقصد نیست بلکه نحوی زیستن است، زیستِ فضیلتمدانه. برخلافِ انسان خدای ارسطو اندیشهی مطلق است. خدا به خود میاندیشد و عشق او افلاک را به حرکت درمیآورد.
این دوّمین قسمت از سهگانهی ارسطو است.
در کانال تلگرام پادکست دیدن عضو شوید.
توییتر پادکست دیدن را دنبال کنید.
از دیدن در حامیباش حمایت کنید.
Create your
podcast in
minutes
It is Free