361.ความครอบงำที่ลึกที่สุด

บรรยายเมื่อ 05-05-2567

 

ผมแค่ต้องการมีชีวิตที่ ไม่ถูกอิทธิพลของความไม่จริงครอบงำชีวิต แค่นั้น

เราใช้คำว่า ครอบงำ แปลว่าของที่มาครอบงำนั้น ต้องเป็นของที่ไม่จริง

เช่น ตอนนี้มีกิเลส แล้วผมมีความคิดว่า ผมจะทำยังไงดี ที่จะไม่มีกิเลสตัวนี้ซักทีนึง 

สำหรับผม วิธีคิดแบบนี่แหละ คือความครอบงำ

และผมเห็นความครอบงำนั้น ทันทีที่เห็น ผมก็พ้นจากความครอบงำนั้น 

แล้วผมจึงมีความสามารถที่จะเผชิญกับกิเลสได้อย่างแท้จริง 

และผมศึกษามัน เรียนรู้มัน ว่ามันคืออะไร และนี่คือความสามารถที่เรียกว่า การเห็นตามเป็นจริง

...

ความไม่ทุกข์ มันง่าย ๆ มันมีอยู่แล้ว 

มันไม่ใช่การที่ใครสักคนกำลังปฏิบัติเพื่อจะไปถึงที่นั่น เพราะที่นั่นมันมีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องไปพยายามหาทางจะไปถึง

แต่สิ่งที่มันมีอยู่ในชีวิตของคนคนหนึ่ง ซึ่งมีมากกว่าความไม่ทุกข์ นั่นคือความทุกข์ คือกิเลสทั้งหลายที่มีอยู่นี้

เรามีความสามารถจะเข้าใจมันได้มั้ย ?

จะแจ่มแจ้งมันได้มั้ย ว่ามันคืออะไร ?

ที่พระพุทธเจ้าท่านสอนให้รู้ทุกข์ เรารู้มั้ย? 

ทุกวันนี้เรารู้ทุกข์มั้ย?
หรือมัวแต่สนใจแต่จะรู้สภาพที่ไม่ทุกข์

สภาพไม่ทุกข์ ... ไม่ต้องทำ 
ผมชี้ให้เห็นเลยว่า มันมีอยู่แล้ว ไม่ต้องทำอะไรเลย 

เบื้องต้น ผมชี้ให้เห็น เพื่อให้คนเหล่านั้นออกมาจากการปฏิบัติ ที่มีหัวใจที่จะแสวงหาความพ้นทุกข์ ซึ่งไม่ต้องทำแบบนั้น มันมีอยู่แล้ว 

แต่สิ่งที่ต้องทำ คือ แจ่มแจ้งสิ่งที่มีอยู่ ที่มันอยู่ในชีวิตเรา ที่มันให้ทุกข์ ให้สุข ให้ความรู้สึกต่าง ๆ 

แจ่มแจ้งมันว่า มันคืออะไร 

นี่คืองานของเรา

#Camouflage
05-05-2567