Við getum ekki notað sömu baráttuaðferðir og í upphafi þegar óvinurinn var lítið þekktur. Við getum ekki gripið til harkalegri sóttvarna en þegar við vorum lítt varin og sent tugi þúsunda í einangrun eða sóttkví þegar langstærsti hluti landsmanna er bólusettur og alvarleg veikindi fátíð.
Við sem eldri erum getum ekki krafist þess að börn og unglingar sæti þvingunum til að verja heilsu okkar. Skylda okkar er að tryggja að ungt fólk fái að lifa og þroskast í samneyti við jafnaldra sína, geti stundað nám og félagsstörf, farið á böll og komið saman á góðri stundu. Sóttvarnaaðgerðir verða að taka mið af þessari skyldu.
Og sóttvarnaraðgerðir verða að taka mið af því að hægt sé að tryggja gangverk samfélagsins – að það stöðvist ekki. Stjórnvöld og þá ekki síst yfirvöld heilbrigðismála verða að hafa andlegt þrek til að hlusta á gagnrýni og svara áleitnum spurningum, án hroka eða kynda undir ótta almennings. Í lýðfrjálsu landi geta borgararnir aldrei sætt sig við að stjórnvöld nýti sér óttann til að réttlæta takmarkanir á mannlegum samskiptum.
Fræðimaður og stjórnmálamaður: Ólafur Björnsson
„Gildi og beiting samtakamáttarins"
Hvað á ríkið að gera?
Baráttan gegn hugmyndum Davíðs um dreift eignarhald
Þumalputtaregla á kosningaári
Það „besta sem við geymum í okkur; gjafmildi, ástúð og kærleika“
Starfsmenn án landamæra - heilbrigðisstarfsmenn
Gegn valdboði og miðstýringu
Spurning sem forðast er að svara
Tug milljarða árleg sóun
Á bjargbrún hins lögmæta
Grafið undan hornsteinum lýðræðis
Hollywood í klóm ritskoðunar
Hagsmunabandalög og sundraðir skattgreiðendur, neytendur og kjósendur
Stjórnmálamaður „á að vera hugrakkur, vinnusamur og hafa hjartað á réttum stað"
Lífið sjálft felur í sér áhættu
Heimboð og vegtyllur - Forseti MDE gagnrýndur
Gölluð lagasetning - aukin áhætta launafólks
Brostnar forsendur?
Aukum súrefnið
Create your
podcast in
minutes
It is Free