Árið 1950 skrifaði dr. Ólafur Björnsson grein í Stefni um sósíalisma og hvers vegna hann snýst í andhverfu hugsjóna sinna. Í stað velmegunar, öryggis, jöfnuðar og lýðræðis komi örbirgð, ójöfnuður og takmarkalaust einræði. Ólafur var prófessor í hagfræði og þingmaður Sjálfstæðisflokksins 1956 til 1971. Hér verður gripið niður í greinina sem á erindi við samtímann með sama hætti og þegar hún var skrifuð. Ólafur var sannfærður um að vanþekking væri besti bandamaður sósíalismans.
Af bílslysi og gölluðu frumvarpi
Skattheimtuflokkarnir
Hugmyndafræði öfundar og átaka
Þolgæði, úthald, kraftur
Háðsádeilur í þjóðfélögum skortsins
Áskoranir og niðurstaða kosninga
Merkingarlausar heitstrengingar
Með vind í seglum og langan verkefnalista
Ástríðan, sannfæringin og löngunin
Samkeppni, einföldun regluverks og skilvirkt eftirlit
„Stóra-lausnin"
Fábreytileiki eða samvinna í heilbrigðisþjónustu
Baktjaldamakk og hreinsanir
Ólöf Nordal - ástríðustjórnmálamaður
Eldhuginn Eykon
Staðnað stjórnmálalíf
Þegar þjóð er í höftum
Flatur tekjuskattur og saga af tíu vinum
Ríkishyggja og fjárhagslegt sjálfstæði
Að meitla hugsjónir og móta stefnu
Create your
podcast in
minutes
It is Free