Árið 1950 skrifaði dr. Ólafur Björnsson grein í Stefni um sósíalisma og hvers vegna hann snýst í andhverfu hugsjóna sinna. Í stað velmegunar, öryggis, jöfnuðar og lýðræðis komi örbirgð, ójöfnuður og takmarkalaust einræði. Ólafur var prófessor í hagfræði og þingmaður Sjálfstæðisflokksins 1956 til 1971. Hér verður gripið niður í greinina sem á erindi við samtímann með sama hætti og þegar hún var skrifuð. Ólafur var sannfærður um að vanþekking væri besti bandamaður sósíalismans.
Kerfið er alltaf á vaktinni
Múr skammarinnar
Öflugt tæki til jöfnuðar
Ríki barnfóstrunnar
Bakari, leikari og íhaldsmaður
Sjálfstæði sveitarfélaga
Leikreglurnar eru skakkar - það er vitlaust gefið
Fábreytni og höft - frelsi og tækifæri
Heilbrigðiskerfið - við erum öll sjúkratryggð
Byggðastefna framtíðarinnar
Stundum þarf að segja hlutina eins og þeir eru
Hófsemd, málamiðlun og samræðustjórnmál
Séreignastefna er frelsisstefna
Náttúruvernd er arðbær
Kjarabarátta
Stjórnarskrá: Ríkisstjórn laga – ekki manna
Klisjur og merkimiðapólitík
Hvað er ríkið alltaf að vasast?
Create your
podcast in
minutes
It is Free