Árið 1950 skrifaði dr. Ólafur Björnsson grein í Stefni um sósíalisma og hvers vegna hann snýst í andhverfu hugsjóna sinna. Í stað velmegunar, öryggis, jöfnuðar og lýðræðis komi örbirgð, ójöfnuður og takmarkalaust einræði. Ólafur var prófessor í hagfræði og þingmaður Sjálfstæðisflokksins 1956 til 1971. Hér verður gripið niður í greinina sem á erindi við samtímann með sama hætti og þegar hún var skrifuð. Ólafur var sannfærður um að vanþekking væri besti bandamaður sósíalismans.
Sjálfstæði fjölmiðla og ríkisstyrkir
Sjálfstæði þjóðar eflist með sjálfstæði einstaklinganna
Frelsismálin kalla oft á þolinmæði
Hugmyndasmiður frjálshyggjunnar
Níræður unglingur
Varnarbarátta einkarekstrar
Skattaglaðir útgjaldasinnar og uppskurður
Evruland í tilvistarkreppu
Covid-19: Stundum eiga stjórnmálamenn að þegja
Viðskiptafrelsi, sjálfstæði atvinnurekandinn og klípukapítalismi
Við erum að gera eitthvað rétt
Skattar, efnahagslegt frelsi og jafnræði einstaklinga
„Lifandi" lögskýringar og veikt löggjafarvald
Við eigum mikið undir
Blæðandi hjarta íhaldsmanns
Elítan, umræðustjórnar og almenningur
Samvinna og áskoranir kynslóðanna
Grænir skattar: Góð hugmynd?
Fábreytilegt líf án listar
Ef sjálfur ei leggur í sölurnar neitt ...
Create your
podcast in
minutes
It is Free